Jónas Hallgrímsson 2

Vér áttum ærna garpa 
í Íslands Laugaskörð; 
þeir vildu fjötrum varpa, 
þeir veittu atsókn snarpa, 
þeir unnu ættarjörð. 

En nú er önnur öldin 
og annað sóknar lið, 
þeir ránshönd rétta skjöldinn, 
þeir refskák tefla um völdin 
og leggja land sitt við. 

Hver þorir þá að níða, 
sem þetta hafast að? 
Nú skortir verði víða, 
nú vantar skáld að þýða 
hvað fossunum finst um það. 

Þín mynd, þótt mállaus standi, 
sé meira’ en nokkurt Ijóð; 
að sjá þig verði’ oss vandi, 
því vargar fósturlandi 
þá gangi sem á glóð.