Hugdilla

Hugdilla

eður
Gleði-kvæði
G.P.S.
Ort yfir
SCIAGRPHIA HISTORIÆ LITERARIÆ
ISLANDIÆ; [Smærra letur]
MAG. HALFDANAR EINARS SONAR [enn smærra]
SCH. HOL. RECT.

Með lag: Eg veit eina bauga l.

Ísland!

auðlegð sjá hér þína

á efri og fyrri tíð.

Ísland!

dugnað lát ei dvína,

þó dynji á margs kyns hríð.

Ísland!

agta ei þeirra stríð,

heimsku er hreifa sinni,

hneigðir mest fyrir níð.

Þeir mest

þig hafa gjört að níða,

sem þér hafa fitnað af.

Þeir verst

þér hafa viljað stríða,

sem þig hafa fært í kaf.

Þeim flest

þjóð oft eyra gaf,

Lolium viðlifandi

og lumpið svína draf.

Örm þjóð

alltítt hefur skotið

auga skakkt til vor;

menn hnjóð

margan þeirra hlotið

máls af rennibor;

ó-góð

oft þau rakist spor;

bækling borgmeistara

blettaði saurug for.

4. Eg kann

Arngrím fyrst hér minnast

og annan Horrebow;

eg fann

sama fleirum sinnast,

sem ei nefni þó,

er þann

ólgufullan sjó

allvel afstýrt hafa

og öfundgjarnan róg. [ró í handr]

En hér

eitthvert meðal besta

ætla eg mega sjá,

sem er

eitt hið frægðar mesta

ossum löndum hjá,

lendher

lærðra und´ vopnum stá,

eins og á ís-möl líti

öll er fylking grá.

Herlið,

hjálmað, brynjað, skjaldað

hér megu líta menn;

á hlið

Hlakkar seglum tjaldað,

hafin stríðs merkin;