Bragi, óðfræðivefur
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3128)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Áns rímur bogsveigis 7Áns rímur bogsveigis – sjöunda rímaBálkur:Áns rímur bogsveigis
Fyrsta ljóðlína:Margan heyrði eg meina opt til minna fræða
Höfundur:Höfundur ókunnur
Viðm.ártal:≈ 1400
Flokkur:Rímur
Skýringar
Sjá fyrirvara í upplýsingum um heimild.
Byggt á prentaðri útgáfu Ólafs Halldórssonar en stafsetning hefur verið samræmd. 1. Margan heyrði eg meina opt til minna fræðaeigna mest til afmors kvæða ekki skylldi hann þetta ræða.
2. Eigi nennig Eddu klifun í orðum hyljagleðinnar brögð fyrir gumnum dylja gaman er ekki myrkt að þylja.
3. Sinna heyrig sorga menn um sætur Njarðarhelld eg á meðal himins og jarðar hilldar stjörnu bríma fjarðar.
4. Hvað er kyn þott kynna eg slíkt í kvæðum mælaþetta snertur snauða og sæla snótir á með blíðu tæla.
5. Vakta skal eg þó vífin alldri vili mig náðalistar orð um lindi þráða og láta öngan þessu ráða.
6. Sætu ber eg hið sjaunda virtur Svölnis krúsaErpur flutti Án til húsa út kom vífið dygðar fúa.
7. Því berr lyddan líkið heim að leita oss nauðabirt upp helldur bríma enn rauða bóndi vór er kominn að dauða.
8. Hun kvezt Áni alla skylldu umbúð veitakvinnan býr til kerlaug heita kappann smyrr í bjartar sveita.
9. Kerling frá eg kappann Án í kotinu græðisárin gróa en sjatnar mæði sjá þau hjón um þetta bæði.
10. Málma verður meiðir heill þótt misjafnt látiErpur flutti enn orða káti Án til lands á sínum báti.
11. Erpur gef eg þér eyna í valld fyrir ombón þínabrúði sendi brjótur hlína eð brennda gull fyrir lækning sína.
12. Heðan af vil eg þér heita því kvað hristir sverðaþið skulið alldri vóluð verða ef veita má það fleygi gerða.
13. Kall fór síðan kátur heim af kappans fundiölldin móti Áni dundi upp frá eg hefja brún á sprundi.
14. Fólkið tók að fagna allt með fallda seljuþóttust kappann heimta úr helju hann tók þegar við Rindar elju.
15. Bær var allur brotinn í sundur bauga reiðarsmíðað höfðu mála meiðar miklu fekk hann komið til leiðar.
16. Án lét þá til allra smíða efni fengiðlagði þar til lýða mengið lausa feit er af höndum gengið.
17. Þá frá eg vitja skógs og skála skjallda spilliþann hefir Gáran átt enn illi alldri varð hann fjár í milli.
18. Fjárhlut þenna flutti hann heim á fjöldi hestaJórunn geymir auð enn mesta ekki þarf nú silfr að bresta.
19. Ingjalld spyrr að Án er lífs og afreks verkaþá tók hilmis hirð að lerka hefr hann á sér vörðu sterka.
20. Án var staddur út um kvelld sem opt er vandiþá sá reyk af rótar grandi reyk í ey þá næst er landi.
21. Kemr í hug að komnar væri kóngsins dróttirellegar mundi sauðir sóttir seggrinn á þar fjárins nóttir.
22. Kappinn frá eg með esping einn til eyjar vitjaeyðir lítur ofnis fitja ungan mann í skógi sitja.
23. Kappinn hafði kveikt upp elld í katli að sjóðagjörir hann ekki gestum bjóða gullegt hár en kinnin rjóða.
24. Silfurdisk hefir seggr á knjám er sveiginn bendistóran kníf í hægri hendi halrinn ekki garpinn kenndi.
25. Kappinn gjörir með knífi slátr úr katli færalíms var ekki lítil snæra liggur hjá honum höfuð og gæra.
26. Án tók síðan boga og brodd er búin var fæðakappinn fór til kost að snæða komna mann vill bóndinn hræða.
27. Sterkri ör nam stála Týr í stykki að skjótaþað varð ofan í ösku að hrjóta ekki mátti hann þessa njóta.
28. Kappinn sat nú kyrr sem áðr að kostar iðjusilfurdiskinn sundr í miðju seggrinn skaut og tók enu þriðju.
29. Ekki gjörir sér ungi mann við örum að hlífahilldar tók só hagl að drífa hraut af streng en þriðja fífa.
30. Kappinn hfæði kólfi þeim í knífsins skeptisprakk í sundr eð harða hepti hinn stóð upp og blaðinu sleppti.
31. Þessi maðr er þrár að spilla þingum mínumglóprinn mætti galinn í pínum gjallda þess á kroppi sínum.
32. Bendi síðan boga sinn upp með brögð og snilliÁn vill forðast örva spilli eikina lét hann þeirra í milli.
33. Broddar horfðu að beltis stað og brjósti miðjuaugað hefr hann ætlað þriðju allar stóðu í skógar viðju.
34. Drengrinn mælti dygðar snarpur dals við sveiginú stóð ekki nær hinn feigi naustu þess eg sá þig eigi.
35. Þeim mun ráð að sýna sig er sendi skeytigarpar bið eg að glímu þreyti glaðir og sinnar orku neyti.
36. Síðan gengur Án frá eik um aptan tímabauga Týr lést búinn að stíma býður fang og töku að glíma.
37. Rammlega sækir tjörgu Týr enn takna langiuppi hafa þeir allt á gangi Áni þótti hann mikill í fangi.
38. Só var þessi fimur til fangs fóta og handagervöll náði beitir branda brögðin Áns af sér að standa.
39. Lítt frá eg þessir listarmenn að leikinn kyrrikappið frá eg að þeygi þyrri þá varð Án að hvílast fyrri.
40. Án réð spyrja enn unga mann að ætt og heitiÞórir nefnist þegninn teiti þunglega frá eg hann ansvör veiti.
41. Mjög var þessi maðrinn tregr af máli svífusíðan nefndi fleygir fífu föður sinn Án en móður Drífu.
42. Nú vil eg heyranafn þitt brjótur nöðru vallaIngjalld kóngur Úlf lét falla Án bogsveigir réð mig kalla.
43. Muntu að sönnu marks góðs Án kvað meiðir eikarsauð þinn fekk eg soðið til steikar svarfast hafa nú með okkur leikar.
44. Hvað hefir þú til merkja mest að megir þú innaef þú mættir föður þinn finna og fræða að slíku garpinn svinna.
45. Ungi mann kvað eigi skylldi á því neinakappinn tók þá hringinn hreina hraustr og sýndi meiði fleina.
46. Sjá skal dæmast sannur vóttur sögunnar minnargerðar minntist seggrinn sinnar sönn eru merki ættar þinnar.
47. Síðan var þar fagna fundur feðga á millivaskan spurði hann vópna spilli vartu alldri senn af stilli.
48. Öðling trúeg að önga vissu af mér bærisó var eg fæddr af frændum næri flestir sögðu að meyja væri.
49. Dögling trúði að dóttur fæddi dregla naumaþað upp fyrir kónginn auma kynni eg fátt nema læra sauma.
50. Kappar reru að kvelldi heim og kvómu að rannifeðgum báðum fagnar svanni fréttir þegar að komna manni.
51. Eyðir sagði ungu vífi ellda hrannararfi væri hann Áns og Fannar afreksmaðrinn þetta sannar.
52. Ekki reikna eg afnáms fé í arfa slíkumeinum bónda allvel ríkum afburð hefir af sínum líkum.
53. Þér er lauka langt til hnés kvað Lofn en teitafyrir það skaltu háleggur heita hvða er eg kann þér fleira að veita.
54. Hvað skal gefa mér heiti með að Herjans fullihun tók rós af rauðu gulli réttir þegar að fleina Ulli.
55. Þórir dvaldist þenna vetur þar með náðumunz um vór að virða ráðum var þá tal með feðgum báðum.
56. Verður hér ekki vist þín lengur veifir eggjanema þú vilir þá leigu á leggja lyndið bæti okkart beggja.
57. Veit eg ei hvað verða skal mín vistar leiganema þig girni gullhring eiga gaftu fyrri þellu veiga.
58. Heldur vil eg þig hjörva brjótur heiman sendasó þú megir þinn sveiginn benda sorgum vórum koma til enda.
59. Eg vil frændi fá þér skip þú farir úr landitak þinn skjölld með skygðum brandi skatnar mínir hjá þér standi.
60. Síðan tók hann sverðið Þegn og sýndi Þóriþá stökk hagl af hvarma kóri hjartað minntist tregi hinn stóri.
61. Hér er sá brandur bróður míns í brjóstið renndiþá mér lofðung líkið sendi laufann fel eg nú þér á hendi.
62. Fel eg það upp á frækleik þinn og fullan vandaoddinn láttu eyðir branda Ingjallds kóngs í brjósti standa.
63. Heittu mér að hefna þíns ens hoska nafnaöðling þann fyrir úlf og hrafna öltir láttu brytja enn skafna.
64. Elligar skaltu alldri mér fyrir augu ganganema þú heyir þann leikinn langa að lofðung megi sinn dauðann fanga.
65. Alldri verður auðið mér á öðling hefnaþú munt vórar nauðir nefna næri kóngsins lífi stefna.
66. Síðan taktu úr buðlungs bý og brjót upp lásahoska mey þá heitir Ása hermenn skulu í lúðra blása.
67. Kóngi greið þú eð arma jóð er átti Lóðursætu gjaltu son fyrir bróður síðan tak þinn fóstra og móður.
68. Þórir játar þegar í stað til þessa hættabarni hefir nú bent til ætta bannar Án að getið sé sætta.
69. Frægðar drengur frá eg að ekki fyrir sér vafðilangskip eitt úr landi hafði liðsmenn á sem nauðsyn krafði.
70. Hraustur frá eg að hjálma Týr í hernað vendieina drap hann en öðrum rendi elldrinn frá eg að margan brenndi.
71. Reyvörum þeim sem ræntu lýð varð rekkr að grandiúthlaups þjóð með örum og brandi eigna mest á Hálogalandi.
72. Eina rómu átti hann í Ægisfirðisjá var nefndur Sámr enn stirði sókti í móti fleina hirði.
73. Þórir upp að þegnum hleypr á þilju vargadrepr hann af þeim drengi marga dugði hvórki skjölldur né tjarga.
74. Seggrinn vegur með sverði framm á siglu prámiÞórir hleypur þegar að Sámi það varð honum að ævinámi.
75. Brandinn rekr á berserks háls er bíta þorðiþað var höggið haft að orði höfuðið stökkur út af borði.
76. Þegnar gengu Þóri á hönd en það skal greinaskötnum stýrði skelfir fleina skeiður hefr hann þrjár og eina.
77. Býzt hann nú til Bjarmalands með brögnum herjaallt á milli skógs og skerja skatnar eiga sitt land að verja.
78. Þá hjelt síðan sumarið líður seggrinn traustiþar sem ýtar náðu nausti Naumudalur var fyrir að hausti.
79. Þegnar hlupu þegar á land eð Þórir unnabyrgist aptur bragða tunna bögurnar Áns skal engi kunna. |
