SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3128)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Jónas Hallgrímsson 4Jónas Hallgrímsson IVBálkur:Jónas Hallgrímsson
Fyrsta ljóðlína:Lof sé yður, þér landnámsmenn
Höfundur:Jón Sigurðsson frá Kaldaðarnesi*
bls.33
Viðm.ártal:≈ 1900
Tímasetning:1907
Skýringar
Birtist í tímaritinu Huginn 1. árg., 12.tbl. 1907, bls. 46. Hluti af kvæðaflokki sem Jón flutti fram á hátíð Stúdentafélagsins og Íslendingafélags í Reykjavík 16. nóvember 1907, þegar 100 ár voru liðin frá fæðingu Jónasar Hallgrímssonar.
Lof sé yður, þér landnámsmenn,
er landið vort ástkæra byggðu! Af sögunnar eldi í sál eg brenn, og sólin stjörnunum hermir enn, er hún ljómaði’ á skildina skyggðu. Gátuð þér haldist í grafarró og gátuð þér varist bræði, er börnin fóru að brenna skóg og boðorðum ykkar fleygðu’ í sjó. – Nú hjó stormurinn strandhögg í næði. Þegar alt var í eyði’ og tóm og enginn var hryggur né glaður, í gegnum dauðann vér heyrðum hljóm og hrópað á fólkið með djúpum róm. – Það var lifnaður landnámsmaður. Ilt er að búa við brunasand, er byggir stormurinn ólmi; – í náttúrunni þú namst þér land, ei næðingar vinna þeim bletti grand, hann er grænn eins og Gunnarshólmi. |