SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3128)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Hlákan blikar hæg mjúkFyrsta ljóðlína:Hlákan blikar hæg mjúk
Höfundur:Hallgrímur Pétursson
bls.39–48
Viðm.ártal:≈ 1650–1675
Skýringar
Í útgáfunni er JS 587 4to, bls. 474–476, valið sem aðalhandrit og aðeins vikið frá því á fjórum stöðum. Í 3.5, 4.4, 5.4 og 6.6. Hér er aðeins vikið frá því í 5.4 og 6.6.
Hallgrímur víkur víða frá hneppingunni sem einkennir háttinn en hún er þó til staðar í langflestum þeim línum sem bragmyndin sýnir hana í. 1. Hlákan blikar hæg mjúk,hlýnar vindur sól skín, bræðir burtu snjó. Alla leysir upp mjöll, æði svellinn minnka skæð, verður foldin frjó.
2. Tárin skýjum títt úrtærast líka – og grær; gustur gleður sjó. Þorri fönnum [þakti ókyrr þéttan hafði bruna blett];† klóru mörgum kló.
3. Fyrsta góivikan verstvægðar litla sýndi hægð; fjúk úr lofti fló. Baulur sultu bæði og fyl, bót fannst ekki því mót; urðu þrotin þjó.
4. Sauðir liðu sára neyð,seggir hjarðar við hregg keyrðu féð í kró. vori með komu víst hýr vindur, hvörja kætti kind; grynnti greitt á mó.
5. Gripir fengu goð snöp,gnægð og líka sinnis hægð; nú er nauða fró. Bændur *græðis búa hind, blíða eftir svita tíð; sitja senn í ró.
6. Brúði sína og brekul jóðblunda láta um stund og kveða dillildó. Þrjóta vistir þjóð nýt þörfnun líða og börn *butri skreiðir skó.
7. Húskinn ekki hefur fiskhanda á milli né grand; smátt í smjörið hjó. Þrælar segja þungt böl þanninn gangi sjóbann og þykir máltíð mjó.
8. Griðkur mörgum gjöra traðk,geisa ei með slógmeis og halda hofró. Kvarta ég um kvein stirt kvefið þvingar mjög nef; mun það maklegt þó.
9. Húsabærinn Heynes,hann er haldinn hjálpar rann; heyrði enginn eg hló. Áður vissa öld prúð að eg sat og sætt kvað einn við ösku stó.
10. Hor[f]ða eg á Hallvarð,heldur kátur sat við eld og sinn í baukinn bjó. Eina gaf mér ei baun, ekki hæli eg þeim rekk sem pontu í pokann [dró].
11. Litið mig þar ljúfur gatlaxmaður minn strax og botn úr byðnu sl[ó]. Fyllti nös enn firrti sult fría náði geðs bý. Fahlhaleló. Athugagreinar
Lesbrigði:
5.4 græðis búa] < 231, 130, 936, GV (Gestur Vestfirðingur), 781, 4402, Sálmar og kvæði (útg. Gríms Thomsen), 1761, 267. græder bú af 587, 421. 6.6 butri] < 231, 709, bls. 59–62. ‘otud’ 587, 421. |