Bragi, óðfræðivefur
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3128)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Við græna hliðiðFyrsta ljóðlína:Við græna hliðið sprettur einstök urt
Höfundur:Sigríður Einars
bls.220–221
Viðm.ártal:≈ 0
Við græna hliðið 1. Við græna hliðið sprettur einstök urt,ofurlítið, nafnlaust, hnípið blóm. Um uppruna þess enginn hefur spurt, né orsökina að lífskjaranna dóm. 2. Það skelfur undir skuggans kalda vængog skelfist stormsins þunga reginmátt, er á það leggst hin harða, sára sæng sandfoksins, í hveri norðanátt. 3. Því mjúk og græn og grönn og veikgerð blöðsvo gljúp og safarík, í djúpri hryggð, þau gráta hina hræðilegu kvöð, að hyljast göturyksins viðurstyggð. 4. Þau eigi í leyni eina heita þrá,sem alla vökurdrauma smýgur gegn, — því enn er vor og ylur sólu frá — að einhvern tíma komi gróðrarregn. — — — — 5. Við græna hliðið sprettur einstök urt,en inni í garðsins fagra blómarann´, er vökvað, hlúð og hjúkrað, numið burt allt hismi og gróm, sem nákvæm höndin fann. 6. Um græna hliðið reika út og innungar konur, menn og lítil börn, sem annast, fegra óskareitinn sinn, — en utan garðsins blóm á litla vörn. 7. Þess stríð er háð í stoltri, djúpri þögn.— Ein stjarna glitrar augans djúpi frá, þess eigið tár — hin innstu lífsins mögn frá uppruna þess sjálfs í fegurð gljá. |
