Bragi, óðfræðivefur
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3128)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Viðm.ártal:≈ 1900
Tímasetning:1901
1. Enn er vort þjóðlíf á æskubraut,athafnaskeið fyrir höndum. Ekki’ er að hika við unna þraut, engu að kvíða, sem falli í skaut. Meinvættur lands vors sem Loki í böndum liggur hjá haugorpnum fjöndum.
2. Samfélagshvötin sitt ljúflingslagleikur á raddstrengjum þýðum. Hún hefir kallað oss hingað í dag. Hún sníður mál vort í ræðu og brag. Hún var það aflið, sem lyfti lýðum. Líkt mun á komandi tíðum.
3. Þróist hér sundrung, vor þjóðlífs höllþrokar á grafhættum sandi. Byltinga-straumanna boðaföll brjóta þá líka hinn gróandi völl. Heill sé þér, vinhlýi eindrægnis andi, án þín ei byggist, svo standi.
4. Tengjum í eining öll tvístruð lönd,takmörkin sléttum, er standa. Leggjum til samvinnu hönd í hönd, herðum in fjölþættu samheldnis-bönd. Reisum svo brúna í einum anda yfir til framtíðarlanda.
5. Enn roðar nýrunnin aldarsól,Ísland, um fjöll þín og dali. Enn lifir hreystin, sem hetjur ól, harpan, sem knúð var hjá þjóðkónga stól. Enn skulu börn þín, uns sól kveður sali, sæmd þín í athöfn og tali. |
