Bragi, óðfræðivefur
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3128)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Áns rímur bogsveigis 2Áns rímur bogsveigis – önnur rímaBálkur:Áns rímur bogsveigis
Fyrsta ljóðlína:Kvæðin mín eru komin á loft
Höfundur:Höfundur ókunnur
Viðm.ártal:≈ 1400
Flokkur:Rímur
Skýringar
Sjá fyrirvara í upplýsingum um heimild.
Byggt á prentaðri útgáfu Ólafs Halldórssonar en stafsetning hefur verið samræmd. 1. Kvæðin mín eru komin á loft,kann eg af því segja oft, hversu fólk og framanda víf frygðar sitt með æru líf.
2. Vífum fær eg vísna spil,vildi margur hlýða til, nú er mér þegar eg nefni fljóð næsta láð af hverri þjóð.
3. Hverr að öðrum hvískra sástþví mun hann í slíku fást að yrkja neitt um eyju seims eð ekki veit til blíðu heims.
4. Því hef eg af með öllu lagtyrkja neitt um vífa magt, skjala eg heldur um skatna þá sem skáldin vilja ei blása upp á.
5. Ævintýr eg inna skal.Ýtar ganga í kóngsins sal, Án er þótti eigi vitr upp tók bogann eð gjörði Litr.
6. Bar sér framan um brjóstið streng,boginn lá þvert á herðum dreng. Hallar ferðin heftist því hálsar námu gættum í.
7. Lítt var þessi leikrinn kyrr,loksins komst hann inn um dyrr. Brestur eigi bogi við mátt, bendist fast og gall við hátt.
8. Mælti hann fátt við mildings sveit,maðrinn hverr til annars leit, enginn kveðju af Áni fekk utar á bekk til sætis gekk.
9. Þóri heilsar þengill blítt:„þigg hér heiðr og sæti frítt, fá þann allan fróma af mér sem faðir minn veitti áður þér.„
10. Hilmi þakkar hreystimannhverr gekk maðr í kóngsins rann. Var það nokkuð þegninn þinn, Þórir segir hann bróður sinn.
11. Ekki vil eg hann yzt við gáttÁn hefeg heyrðan nefndan þrátt sitja skal hann hjá sjálfum þér sæmilega og plagaður hér.
12. Fulltings mundi hann þurfa þínsÞórir gekk til bróður síns, kynnir honum um kóngsins boð og kvað það mykla giptu stoð.
13. Þiggja mun eg hér vist í vetr,veglegt lízt mér kóngsins setr, unz er skeiður skríða um húm en skipta vil eg þó ekki um rúm.
14. Sóer hann heimskur herra minnhann hirðir ekki um sóma sinn, undarlegr í öllum sið engi mann fær ráðið við.
15. Þórir sagði þá með listþengill biðr hann ráða vist sú mun vera að öngu ill Án skal sitja þar eð hann vill.
16. Kóngi fylgja Ketill og Björn,kyndug var þeim hæðnin gjörn, spara þeir eigi að spéa hann Án og spotta hann með fullri smán.
17. Án lét þó í öngan staðá sér finna neitt um það lund er þeirra lagin með skamm leið só vetr að jólum framm.
18. Ingjalld talar eð ölldin drekkrjóla kvelld er skipaður bekkr, gleðja vil eg með gjöfum lið og gjöra það eptir föður míns sið.
19. Orðum kóngs er allvel hlýttöllum hefir hann nokkuð býtt nema þeim segg eð sat við dyrr sjóli þegar að Áni spyrr.
20. Gott mun vera að garpur kvaðgull að þiggja og leika að kemur þá fyrir kóngsins kné kveðjan frá eg að engi sé.
21. Stillir talaði stoltur við hannstæra leit eg alldri mann er þér afl með vexti veitt vantar þig við öngan neitt.
22. Öðling svaraði einkar snöggtekki veit eg til þess glöggt það hef eg ætlað öðling merkr ógurlega munda eg sterkr.
23. Hvað bar til að hilmir spyrrhark mikið eð gekkstu um dyrr bendizt fast er bogi minn gall bágt var mér að komazt í hall.
24. Eg vil þá kvað öðling núÁn bogsveigir heitir þú halrinn spyrr eð hetjur gleðr hvað skal fylgja nafni meðr.
25. Gramur tók þá sem greinizt hérgullhring einn af hendi sér ægis bálið eigðu frítt jólagjöf og nafnkaup þítt.
26. Garprinn tók við grábaks storðhann gaf honum ekki þakkar orð lék að hringnum laufa viðr litlu síðar felldi hann niðr.
27. Gruflandi um gólfið skreiðgarpar spurðu fleina meið hverju seggrinn svipaðizt að segjanda kvað hann varla það.
28. Afgjarnt verður öfundar glyshef eg næsta fengið slys trauður fer eg með tígin þing týng hefeg nú enum góða hring.
29. Gunna sveit á gólfið fúsgrumla þegar í fremra hús lýðir fá þess litla þökk, leita niðr í hverja dökk.
30. Án nam spyrja öðlings sveitað hvað skylldi þessi leit skatnar kóngsins skríða um saur skúfa sig með þrekk og aur.
31. Núer golldið gabbið eitter gunna sveitin hefir mér veitt fari nú hverr í sessinn sinn sjálfur hef eg nú hringinn minn.
32. Án var staddur úti um dagenn er sagt eð fyrra plag kóngsmenn tóku að kallza hann og kvóðu hann mundu sterkan mann.
33. Björn enn sterki böðvar tamrbuðlungs maðr að afli ramr það mun gaman að glími þið grálynt mælti kóngsins lið.
34. Garprinn mælti gamni ígjöra skal yður kost á því þá skal kóngs eð kaska lið kynda elld og baka mig við.
35. Garpar villdu gjarna þaðgjörðu bálið þegar í stað Án kvezt þurfa elldzins meir ef ýtar reyndu fangið tveir.
36. Kápu hefir hann klæða yztkátlegt mart af Áni spyrz móðir hans hefir makað þá smíð máttar rúm og allvel síð.
37. Álnar frá eg hann eptir dróeigi stytti kápu þó ýtar gerðu að Áni glamm ermar hengu af nöglum framm.
38. Björn hinn sterki bugar menn opthann bregður Áni þegar á lopt heiðarlega var hetjan felld á herðum kemr hann niðr í elld.
39. Kyndugur mælti kóngsins mannkápan olli að eigi brann maklega var nú skipt við skálk skullu fætur utar á bálk.
40. Veitir stendur vellz á fætrvísu þegar frammi lætr alllítt var eg nú áðan herðr annar hvór að falla verðr.
41. Þengill talar er þeir hafa stímtþú hefur næsta illa glímt bragnar gera að brögðum drafl brast nú þitt eð mykla afl.
42. Eigi þikkir okkur þaðeinn veg vera eð garprinn kvað þann var knárri eð fyrr var felldr fara skal aðra hvað sem gelldr.
43. Kappinn stytti kápu skautkænlega sínar ermar braut reyna öflin rekkar stinn þeir ráðast á í annað sinn.
44. Án tók upp á bringu Björnbrögðin vóru kappa gjörn fall var þetta frægra en hitt hann fleygir honum í bálið mitt.
45. Loganum upp um lífið slærlýðir kóngsins stóðu nær drógu af báli býti auðs brunninn var hann þá mjög til dauðs.
46. Þá réð víst að verða á hléað virðar gjörðu að Áni spé töluðust við með trausta lund tignar bræður á einni stund.
47. Þú hefir setið í höllu hérhversu líkar vistin þér eigi kjöri eg öðru vegs á alla hefur mér fallið sex.
48. Só er mér gumna gabbið leittgefr eg þér til sverðið breitt þú höggvir einnhvern hilmis mann og halldi eg svörunum upp fyrir hann.
49. Annan dag gekk Án í salIngjalld sat með drengja val seggrinn spennir sára kvern síðan gekk fyrir kóngs mann hvern.
50. Hjartað pínir hiti og móðhálfu lengst fyrir kóngi stóð lát hans undra lýða ferð hann leggr á borð fyrir Þórir sverð.
51. Ekki vill hann þiggja þaðþegninn gekk að sitja í stað hlut þann vissu hlýrar tveir hlegið var að honum þess að meir.
52. Þengils öngan þegninn vóÞórir spyrr því gjörði hann só Án kvað sér það önga hefnd einum manni í kóngsins nefnd.
53. Horfða eg því kvað hetjan góðhelldr á kóng enn aðra þjóð í ráði hafði randa viðr ræsi að kljúfa í herðar niðr.
54. Hellsti mikil er heimska þínhalrinn anzar bróður sín kærlega veitir kóngrinn þér og kveztu villdu drepa hann hér.
55. Hugboð mitt er hitt kvað Ánað hilmir gjöri oss yndis rán vera mun engi vópnum klæddr verri maðr í Nóregi fæddr.
56. Vórið leið enn vísir kveðrvirða þings og talaði meðr vórir faðir sem viti þér dauðr valldið hefir oss dæmst og auðr.
57. Fyrðar taki nú Fjölnis glæðrfinna ætla eg mína bræðr og semja við þá fastan frið fagnar þessu kóngsins lið.
58. Lofðung býr úr landi ferðlituðu hjálma skjölld og sverð ægis dýr og ýta fljótt Án og Þórir töluðu hljótt.
59. Nú vill báðum bræðrum sínbuðlung vinna dauða pín þá hefir Ingjalld eðli sitt hann ætlar vónt enn mælir blítt.
60. Gjörizt þú eigi genginn aðgeta til kóngs eð Þórir kvað oprtast þess er illa berr Án kvað hann mundu prófast verr.
61. Virðar bera fyrir vísis heiðrvín og mungát út á skeiðr efaðizt fast við andar seim Án hvórt skylldi fara með þeim.
62. Það mun kóngi þikkja betrþá eg hans borð í allan vetr hann mun rjóða á seggjum sverð ef sitr eg ei hjá þessi ferð.
63. Ræða frá eg só randa börráðaz skáleg í þessa för það mun öllum ýtum best uppi lengst og gegna vest.
64. Norðan allt úr Naumudalniflung helt með kappa val suðr í landið sóktu fley sigldu að einni breiðri ey.
65. Þar lét reisa hilmir hátthafnar mark við æginn brátt nú skal endir óska víns annan tíma fræðis míns. |
