Bragi, óðfræðivefur
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3128)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
UndrafljóðiðFyrsta ljóðlína:Slæmur draumur mæddi mig
Höfundur:Heine, Heinrich
Þýðandi:Einar Thoroddsen*
Heimild:Són, tímarit um óðfræði. bls.4. árg. bls. 81–82
Viðm.ártal:≈ 2000
1. Slæmur draumur mæddi mig.Mara þessi hræddi mig. Um mig hryllingshrollur fer hann er sé ég fyrir mér.
2. Um yndisfagran unaðsgarðég átti leið er þetta varð og blómafjöld mér brosti hjá mér bærðist gleði í hjarta þá.
3. Með ástarsöng og dírrindísér dilla fuglar garði í. Og sólin rauð í gulli og glans með geislum litar blómafans.
4. Með ilman jurtir anga þarog ylur strýkur vanga þar. Dagur bjartur skín við skær, skemmtir sér og við mér hlær.
5. En við þessi blómabeðvar brunnur tæru vatni með. Þar gat að líta fagurt fljóð sem fínt með lín að þvotti stóð.
6. Með yndisþokka og augun mildeins og væri goðum skyld, mér fannst ég þekkja og þekkja ei þessa undurfögru mey.
7. Ég heyrði þá hið fríða fljóðfara að kveða þetta ljóð: „Vatn í brunni, vættu lín svo verði klæðin hrein og fín.“
8. Ég nálgaðist og sagði svo:„Segðu, hverjum ertu að þvo hið hvíta lín í laugum hér? Ó, ljúfa stúlka, svara mér.“
9. Hún mælti: „Klukkan klingir þér,Og klæði dauðans eru hér“. Og varla orð af vörum hraut er var hún horfin mér á braut.
10. En hulinn máttur mig þá bar.Í myrkum skógi staddur var. Þar uxu tré svo himinhátt að húmi sló á loftið blátt.
11. Þá létu högg um langan veglíkt og öxi biturleg. Ég gegnum skóg og runna rann uns rjóður eitt að lokum fann.
12. Er lengra inn í lundinn stéLeit ég mikið eikartré. Þar stúlkan fagra stóð við tréð og stofninn telgdi öxi með.
13. Þar kvað hún þetta litla lager lét í takt við axarslag: „Högg þú öxi, högg þú ótt, hola innan stofninn fljótt.“
14. Ég sagði í flaustri: „Segðu mérsatt um þetta, hverjum er, ó, mín stúlkan undurfríð, ætluð þessi kistusmíð?
15. Að bragði mælti baugalín:„Búin stendur kistan þín“. Og varla orð af vörum hraut er var hún horfin mér á braut.
16. Um heiði kalda leið mín láog langt um kring var auðn að sjá. Þar ég ónot um mig fann sem ekki frekar skýra kann.
17. Og sem ég var að vandra þarveru hvíta fyrir bar. Í flýti þeirri þaut ég mót, og þarna var hin fagra snót.
18. Þar með reku sterka stóðað stinga gröf hið hvíta fljóð. Ég þorði ei hana að horfa á svo hörkulega en fríða að sjá.
19. Og meðan stúlkan verkið vannaf vörum þetta kvæði rann: „Grafðu skófla, grafðu nú gröf sem dýpsta megnar þú.“
20. Ég kom þar að og *hátt í hálsmeð hjartað ört, ég tók til máls. „Meyjasómi, segðu mér: Sætir nokkru gröfin hér?“
21. Svar: „Þú ert á yztu nöf.Opnast brátt þín kalda gröf.“ Og er af munni orðið hrökk opin stóð þar gröfin dökk.
22. Napur hrollur nísti mig.Næðings kuldi gnísti mig. Sælu lífs ég saknaði, sökk í gröf – og vaknaði. |
