SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3128)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Sýslunefndarmannskjörið á Hrófbergi á Jónsmessu 1912 2Sýslunefndarmannskjörið á Hrófbergi á Jónsmessu 1912 – Seinni ríma
SÝSLUNEFNDARMANNSKJÖRIÐ Á HRÓFBERGI Á JÓNSMESSU 1912
Fyrsta ljóðlína:Féll þar óður áður minn
Höfundur:Guðlaugur Guðmundsson
Heimild:Lbs. 480 fol. Viðm.ártal:≈ 1900
Tímasetning:1912
Flokkur:Rímur
1. Féll þar óður áður minner vígþjóð í brynjum stinn búin stóð í stálsleikinn stafaður glóði herfáninn.
2. Stikla liðið þeytti þáþegar friði öllum brá, öldin niður eins og strá, af ljá sniðin hníga má.
3. Ómuðu þjóð í eyrunumendur hljóð frá klettunum fagurt glóðu gullroðnum geislaflóð á hjálmunum.
4. Skildi smóu skotvopninskötnum óa mannföllin særðu gróu granir kinn gufu sló á himininn.
5. Halldór eggjar hrausta þjóðhöggva, leggja og djarft fram óð Jón með seggjum samt á slóð sem múrveggur fyrri stóð.
6. Skortur var á vægðinnivirtist farið geðstilli Finnur snar í fólkroði, fleininn bar að Gunnlaugi.
7. Hjuggust lengi hetjur þærhopaði mengi gjörvallt fjær sóknin drengjum varð ei vær, vogaði enginn koma nær.
8. Hvor vill annan hníga sjáhöggin granna voru ei smá varla manna æði á öldin sannar görpum þá.
9. Ólmir háðu eggja styr,aldrei náðum sinntu fyr, en dreyrfáðir fjölsærðir féllu báðir óvígir.
10. Viður fallið foringjansfólkið snjalla rak í stans, fylktust allar hetjur hans um Halldór jarl við geira dans.
11. Skjaldborg slógu um hraustan halhann fyrir Gróum verja skal hart ef þróast hildar skval hetjan þó vel beiti fal.
12. Magnús lýða læknirinnlöngum prýðis beinskeytinn skaut sem tíðast örvum inn opnaðist víða skjaldborgin.
13. Nú var hríð að nýju gjör,nokkrum síða járna för sumra lýða flúði fjör flugu víða blóðug spjör.
14. Björn á miði hristar hlauthníga niður stáls við þraut glóðum sviðinn Sviðris hraut Sumarliði hels á braut.
15. Hreystiríkur hugdjarfurhetju líki nafnfrægur Ólafur líka örendur á blóðsdíkið nár fellur.
16. Ingvar hjá þeim hneig að leirhetjan lá með brotinn geir veldur sá ei merki meir minning dáins eftir þreyr.
17. Magnús fund á fárlegumféll þá stund úr hreppsvöldum hné að grund með hetjunum hjálminum undir gullroðnum.
18. Vermunds kundur líka lálagður unda snörðum ljá og gamla sprundið honum hjá sem Hervöru stundum minnti á.
19. Jötna fallinn flokkur varfölur á stalli valmeyjar bitu þá alla örvarnar undur kalla eg skeðu þar.
20. Halldór sneri hraustur fráog hinna hver sem lifði þá þegar hann sér að ekki á auðið vera sigri að ná.
21. Sigri gæddar hetjur heimhlífum klæddar reyndu sveim fagran græddu frama og seim fögnuður glæddist mörgum beim.
22. Góðum værðum gumar nágarpar særðir lækning fá sem að bærðu benjaljá beð þeir færðust mjúkan á.
23. Þá er kvæða þrotið smíð,um þessa skæðu orra hríð krýni gæðum land og lýð lofðung hæða fyrr og síð. |