SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3128)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Guðspjallasálmar Einars í Eydölum 74Tuttugasta og sjötta sunnudag eftir trínitatisFyrsta ljóðlína:Nær mannsins son mun koma
Höfundur:Einar Sigurðsson í Eydölum
bls.81
Viðm.ártal:≈ 1600
Tímasetning:1612
Flokkur:Sálmar
Tuttugasta og sjötta sunnudag eftir trínitatis
Evangelíum Matt. xxv (31–46) Með lag: Hæsti Guð herra mildi
1. Nær mannsins son mun komameð öllum engla her í sínum veldis sóma að sitja dóminn hér, að sæti hans safnast þjóðir og sundur skiljast þá illir menn og svo góðir eins og hirðirs sauðir kiðunum klárt í frá.
2. Setur hann sauði góðasér á hægri hlið en víst, sem versin hljóða, til vinstri handar kið. Kóngurinn mjúkt þá mælir við menn hægra veg: Komið, segir hann, sælir, sá sem að öngvan tælir alleins Guðs börn sem eg.
3. Eignist þann arf og ríkisem áður tilreiddur er; eg játa að vel líki ástverk sem gjörðuð mér; hungraður fékk eg fæði, fínan drykk, þyrstur mjög, nakinn svo nógleg klæði, nú skal fyrir þau gæði yðar ei umbun treg.
4. Gesti veittuð mér greiða,genguð og til mín þá hafði eg hryggð að líða, hrumdur í sóttum lá; fjötrum læstan mig funduð fangelsi liggja í; allvel þar hjá mér unduð og um mín sárin bunduð; huggist nú helst af því.
5. Hvönar sáum þig herra,helgir menn spyrja að, vista þurfandi vera eða vatns svo bættum það, gest, svo að greiða veittum, gáfum þér klæði hér, í sótt og herfjötrum hættum haldinn svo að vér mættum veita þjónustu þér?
6. Kóngurinn glöggt með greinumgegnir þeim rétt í stað: Hvað aumum gjörðuð einum allt veittu þér mér það; víkur til vinstri handar, voða reiður, þá sér: Ómildum eftir vanda útrekist þér með fjanda í eilífan eld frá mér.
7. Mig sótti svengd og þorsti,saðning ei veittuð mér, kaldur átti eg ei kosti klæða þó gengi ber; gesti ei veittuð greiða, genguð þá síst til mín, sáuð mig sóttir mæða og mein fjötra leiða, að lina mér langri pín.
8. Ómildir vænta verravíkja því svo af sér: Hvönar sáum þig herra hungra og þyrsta hér, gest eða haltan ganga, geysi mæddan af sótt eða tekinn til fanga, tíma haldinn þar langa, gjörðum þér ekki gott?
9. Herrann svarar og segir,svo sem að letrað er: Hvað aumum veittuð eigi, ekki gjörðuð það mér. Þeir fordæmdu fara fleygðir í eilíft bál; helgir með himnaskara, huggun sú mun þá vara endalaust utan tál.
10. Nær dómur þinn að dynur,Drottinn Jesús minn, heimurinn allur hrynur, hugurinn styrkist minn því að eg þessu trúi þú munir hjálpa mér, til hægri handar snúi og hjá þér síðar búi þar eilíf sælan er. Vísan
1. Nær sem nú mun komanákvæmur lýð að dæma, mildur í maktarveldi mannsins sonur án vansa; situr í tignarsæti svo sem hirðir fjár gjörði, sundur til hægri handar hliðar sauðum frá kiðum.
2. Talar svo mjúku málivið menn á hægra veg þenna: Komið, blessuð börn, heima búna tign, ríkið eignist, en vinstri handar lið hrindist í heljar glóð frá mér bölvað; eldur sá slokknar aldrei, með árum líðið kvöl sára.
3. Á þeim efsta dómiálfur heims trú eg að skjálfi; reiður Guðs son því ræðir svo ráð er ekki til náða nema strax nú í tíma náðin Guðs við oss ráði; orð þitt, Jesús, verði og nafn skjól mitt jafnan.
4. Þó ríði á dómur og dauðiDrottinn firrðir mig ótta, biður mig hvörgi hræðast, hann er frelsarinn sanni. Verði mér að því orði eftir trú sem eg nú hreppti; Jesú, eg mig læsi undir skjól þinnar handar. (Vísnabók Guðbrands 1612; útg. 2000, bls. 81–83) |