SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3128)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Tuttugasta og fimmta sunnudag eftir trínitatis - Guðspjallasálmar Einars í EydölumFyrsta ljóðlína:Græðarinn, Jesús, gekk þá út
Höfundur:Einar Sigurðsson í Eydölum
bls.79–81
Viðm.ártal:≈ 1600
Tímasetning:1612
Flokkur:Sálmar
Skýringar
Evangelíum Matt. xxiiij (15-28)
Með lag: Þá linnir hér mín líkamans vist 1. Græðarinn, Jesús, gekk þá útaf Guðs musterinu fríða; hans lærisveinar, sviptir sút, sýndu þess fögru smíðar. Herrann svarar og sagði svá: Sú tíð kemur hér ekki má steinn yfir steini bíða.
2. Veik þá síðar á Viðsmjörsfjallvor herra, Jesús kæri. Þeir höfðu þá upp sitt orðaspjall, að spurðu nær það væri, hvört mark skyldu hafa þar á þá heimurinn vill sinn enda fá eða teikn hvör til bæri?
3. Sjáið til bræður, sagði hann,svo yður enginn villi, allmargir koma, á minn sann, undir svikræðis hylli, munu nafni sig nefna Krist, nóga kunnandi flærðarlist, trúið ei tæling illri.
4. Hernað og stríð þá heyri þérhræðist ei nökkru sinni því ógnan sú fyrst undan fer áður en þrautum linni; ríki og þjóð mun rísa hvört rétt í móti öðru þvert; eymdin mun ei þess minni.
5. Hungur og drepsótt hér og hvarí héröðum mun þá verða, jarðskjálftar líka einninn þar þá að vill neyðin herða; upphaf harmkvæla er það þó, öngva hafi þér heldur ró; skaða þeir yður og skerða.
6. Í neyð og dauða þér seljist sváfyr sjálfs míns nafnið dýra; þar með af öllum þjóðum fá þvingan og hatrið meira. Innbyrðis hneykslan mest er megn, mun þá hvör öðrum stríða í gegn með flærð og falsið verra.
7. Falskir spámenn að fjölga þáog fleiri afvega leiða; ranglætið af því magnast má, mun það elskuna deyða. En hvör sem styrkur standa kann og stöðugur allt til enda, hann velferð sálar skal veiða.
8. Þetta guðsríkis góða orðmun glöggt um heimsbyggð alla predikað verða víst á jörð til vitnisburðar að kalla alls kyns þjóðir svo akti það, endinn verður þá strax í stað því heimur hlýtur að falla.
9. Nær þér sjáið þá svívirðing,sem Daníel um ræðir, eyðslunnar svo allt um kring, eru það lítil gæði, standandi í helgum stað, hvör það les sá hyggi þar að; ógn sú alla þá hræðir.
10. Hvörjir þá er á Júða jörðjafnsnart flýi til fjalla; af rjáfri ei neinn fær göngu gjört grand í húsi að spjalla og sá sem út á akri er aftur snýr ei né þangað fer kyrtil sinn fá eður kalla.
11. Vei þunguðum á þeirri tíðþar með og brjóstmylkingum; að höndum kemur þá hærri neyð en heyrð var fyrr á stórþingum; því biðjið að yður flóttaferð fljótráð sé ei á vetri gjörð og á þvottdegi öngvum.
12. Frá heims byggingu hörmung slíkheyrðist ei firr né nærri og þaðan í frá nein þessu lík þá mun verða né stærri, og nema sú styttist ævi öld ekkert mun verða hólpið hold, fyr fróma dagar ske færri.
13. Ef segja þeir yður: Sjá, þar ersjálfur Kristur, sá herra, trúa skuluð ei þessu þér því þar býr undir verra því falskristar og falsspámenn finnast þá víða margir senn; þá mun ei villan þverra.
14. Fyrir þau teikn og flærðar bander falskir spámenn seiða; ef verða mætti í villu grand valda menn einninn leiða; sjái þér nú, eg sagði það sjálfur fyrr í þessum stað, yður vilja þeir veiða.
15. Segi þeir yður að hann séá eyðimörku nærri, gangið ei út því það er spé, þeirra flærð er þó stærri. Segi þeir hann í húsum þá hafið þar öngvan trúnað á, farið þeim heldur fjarri.
16. Svo sem elding af austri sennallt til vesturs mun koma mannsins sonur mun einneginn eftir það hingað koma; hvar hræið er í einum stað ernirnir flykkjast þangað að; Kristur kennir vel fróma.
17. Af öllum teiknum er það nú ljóst,Jesú, vor hirðir frómi, lærdómur þinn vor lýsir brjóst, líður að efsta dómi. Í eymdum þessum þá að mér gá, ætíð lát mig þig kalla á; þú ert mitt ljós og ljómi. Vísan
1. Aumur er ysti tími,illar fjölga mjög villur; stríð vex þá með þjóðum, þjónar Guðs koma í raunir; hungur, landplágur langar, líða menn sorgarkvíða; kólnar ást, Kristur mælir, klækir marga heim sækja.
2. Allt hvað Jesús mæltium lag síðustu daga, fram komið flest í heimi finnur sá því vill sinna; vegna þess vil eg nú fagna, og vona þín kær Guðs sonur; á hvörri stund þú munt þerra þinna best tár af kinnum. |