SöfnÍslenskaÍslenska |
Gísli (Gíslason) Wium 1824–1883ÞRETTÁN LAUSAVÍSUR
Gísli var sonur séra Gísla Evertssonar Wium og konu hans, Álfheiðar Einarsdóttur, sem þá bjuggu á Þórodsstað í Köldukinn þar sem faðir hans var þá aðstoðarprestur. Gísli lærði beykisiðn, fyrst á Skipalóni og síðar í Reykjavík. Kona Gísla var Ingibjörg Snorradóttir frá Desjarmýri og eignuðust þau allmörg börn en flest dóu þau í æsku. Þau hjón bjuggu fyrst á Brekkuseli í Hróarstungu, síðan í Hnefilsdal á Jökuldal og að lokum á Rangá í Hróarstungu en þaðan fluttu þau til Seyðisfjarðar árið 1868 þar sem Gísli stundaði beykisiðn til æviloka. (Heimild: „Smiður bæði á orð og verk.“ Són – tímarit um óðfræði. 8. hefti. Reykjavík 2010, bls. 95–111)
Gísli (Gíslason) Wium höfundurLausavísurAustfirðingar eiga börn með annars konumAustfirðingar elska flestar eikur spranga Embætti sér aldrei kaus Embætti sér aldrei kaus Ég er að spjalla einn við mann Gengur slunginn gæðasmár Gunna sparði hann ekki hót Hatar flestan sóma sið Hér hefur Rauður fengið flet Lystir mig að fara á fætur Um þig skal ég yrkja vers Ver fór sú er vildi ann Pál Vináttan í vorum firði |