Vísnasafn Skagfirðinga
SöfnÍslenskaÍslenska |
Eiríkur Pálsson (Prjóna-Eiríkur) 1825–190029 LAUSAVÍSUR
Eiríkur fæddist í Pottagerði í Skagafirði, sonur Páls Þorsteinssonar bónda og skálds í Pottagerði og konu hans, Gunnvarar Rafnsdóttur. Hann missti föður sinn 1829 og var alinn upp á nokkrum hrakningi, ýmist hjá vandalausum eða móður sinni. Hann var bóndi á ýmsum bæjum í Svarfaðardal en lengst af þó á Uppsölum 1861–1878 að hann brá búi en var hjá dóttur sinni og tengdasyni á Uppsölum til æviloka. Kona Eiríks var Margrét dóttir Gunnlaugs fræðimanns á Skuggabjörgum í Deildardal og á Skuggabjörgum bjó Eiríkur í tvíbýli við tengdaforeldra sína á árunum 1855–1857. Eiríkur var frægur fyrir prjónaskap og mun fyrstur manna í Svarfaðardal hafa eignast prjónavél. (Skagfirzkar æviskrár. Tímabilið 1850–1890 V. Útg. Sögufélag Skagfirðinga. Akureyri 1988, bls. 59–62).
Eiríkur Pálsson (Prjóna-Eiríkur) höfundurLausavísurArnarleir ég enda hérÁ því mun ég einatt klifa Bergljót Steinunn búin hreinum dyggðum Bittu rokkin baugasól Blaðið áttu brenna játtu þessu Býr á Hálsi bóndi frjáls Bæsing nefna bóndann má Einn til bóta er Árni mér Eiríkur á Uppsölum Eiríkur sem eyrað beit Eyjartáin undir bláan höfða Fákur sunda fjórum undir brögnum Flest í veröld amar að og ýmsa grætir Hann Eiríkur Pálsson prúður Heil og sæl með höppin fín Hristist vengi hrykktu fjöll Kveðjur lær um hnísu hjall Lúr er kominn í litla Pál Oftast drunginn ólundar Óvægur með amors dorg Svo kveð ég þig Siggi minn Sögu nú ég segja skal Söl hrognkelsi kræklingur Vaka slær hjá Vökuhól Yndisgróði aukist þér Þegjum bíum haf ei hátt Þú átt pennan þann ég kenni fínan Öðru sinni ekki þar Öllum hjá þér ég bið heilsa |
