SöfnÍslenskaÍslenska |
Flokkar
Allt (334)
Afmæliskvæði (25)
Ástarljóð (4)
Baráttukvæði (1)
Bæjavísur (6)
Bænir og vers (5)
Daglegt amstur (21)
Eftirmæli (2)
Ellikvæði (2)
Formannavísur (4)
Gamankvæði (24)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (5)
Heimsádeilur (2)
Helgikvæði (1)
Hyllingarkvæði (29)
Jólaljóð (20)
Lífsspeki (14)
Ljóðabréf (10)
Náttúruljóð (49)
Sagnakvæði (1)
Sálmar (1)
Skáldsþankar (55)
Særingar (1)
Tíðavísur (17)
Tregaljóð (8)
Vögguljóð (1)
Þululjóð (6)
Ættjarðarkvæði (9)
Ævikvæði (1)
FögnuðurFyrsta ljóðlína:Enn ertu sama sólin
Höfundur:Jón Björnsson ritstjóri
Heimild:Sóldægur - ljóð. bls.16-17
Viðm.ártal:≈ 1925
Tímasetning:1914-1920
Flokkur:Skáldsþankar
Skýringar
Úr syrpunni „ GAMLAR OG NÝJAR GLÆÐUR “ 1914 -1920 ....
I.
Enn ertu sama sólin og sú er lýsti mér yfir þá auðn og dimmu, sem enginn hjálparlaust fer. Enn ertu sama sólin - sumarfögur og hlý, yngd af heilagri elsku og alltaf morgunný. II. Nú líð eg inn í ljómann, sem leggur frá hjarta þér. Eg finn, eg verð góður og glaður við glóðina, sem þar er. Eg finn, að við ung verðum aftur eins og þegar við fyrst teyguðum æskunnar öru ástarbikarinn fyrst. Ég veit, að við gleðjumst og gleymum gráti og horfinni sorg, en dönsum við óbrunna elda í elskunnar glæstu borg. |