SöfnÍslenskaÍslenska |
Flokkar
Allt (334)
Afmæliskvæði (25)
Ástarljóð (4)
Baráttukvæði (1)
Bæjavísur (6)
Bænir og vers (5)
Daglegt amstur (21)
Eftirmæli (2)
Ellikvæði (2)
Formannavísur (4)
Gamankvæði (24)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (5)
Heimsádeilur (2)
Helgikvæði (1)
Hyllingarkvæði (29)
Jólaljóð (20)
Lífsspeki (14)
Ljóðabréf (10)
Náttúruljóð (49)
Sagnakvæði (1)
Sálmar (1)
Skáldsþankar (55)
Særingar (1)
Tíðavísur (17)
Tregaljóð (8)
Vögguljóð (1)
Þululjóð (6)
Ættjarðarkvæði (9)
Ævikvæði (1)
Minning um Jóa leikaraFyrsta ljóðlína:Síðasta för að heiman hafin.
Höfundur:Haraldur Zophoníasson frá Jaðri
Heimild:Norðurslóð. bls.25.október 1977
Viðm.ártal:≈ 1975
Tímasetning:1977
Flokkur:Minningar- og erfiljóð
Skýringar
Til minningar um Jóhannes Jóhannesson, Jóa leikara eins og hann var alltaf kallaður.
Lesið upp við kistu hans, er hann var jarðsunginn.
Síðasta för að heiman hafin.
Hinstu kveðju lokið er. Undan bleika banaljánum bjargað enginn getur sér. Framaf hálum feigðarskörum fyrr eða síðar hnígur hver. Löng var orðin lífsins gata lágum vöggustokki frá. Vandi oft á vegferðinni vá og hættum sneiða hjá. Þolraun sár í leiðarlokin langan þrautavef að kljá. Nú er öllum nauðum lokið nætur langar, dægrin stríð. Aftur rennur hrein og höfug heilsulindin tær og þýð. Lausn er fengin, ljúf upp runnin langþráð bata- og hvíldartíð. Næga fram til efri ára átti seiglu, fjör og þrótt. Var með stolti og styrkum vilja starfsins önn af kappi sótt. Margoft sýndi í mæli ríkum manndómsþrek og kostagnótt. Vel að hverju verki stóð hann, vinnudrjúgur með afbrigðum. Heyskapar við annir allar afköstin með fágætum. Enginn fljótar bjó til bagga, - bindingsmaður með ágætum. Einn var þó að allra dómi eðliskostur bestur hans: kátínunnar kviku elda kveikti í brjóstum vífs og manns góðu heilli er gæddi lífi gamanvísur, leik og dans. Þýðum huga þúsundfalda þökk og lof er skylt að tjá þeim sem öðrum gleðigullið gefur báðar hendur á, ljósi og yl á lífið bregður, létta gerir stúrna brá. Hefur nú aftur heill og glaður himinsálfu bjarta gist. Hlotið þar um eilífð alla yndislega og góða vist. Sunnan við bæ í sólskininu sungið getur af hjartans list. Meðan haustkvöld heið og fögur hafa í faðmi vík og fjörð, meðan vorið skarti skrýðir Skíðadalsins frjóu jörð: hreinskilnin og heiðarleikinn halda um þína minning vörð. |