SöfnÍslenskaÍslenska |
Flokkar
Allt (17547)
Auglýsingar (1)
Árstíðavísur (19)
Ástavísur (19)
Beinakerlingavísur (40)
Bílavísur (6)
Bæjavísur (2)
Bölmóðsvísur (2)
Draumvísur (9)
Drykkjuvísur (26)
Ferðavísur (9)
Gamanvísur (92)
Gátur (16)
Heilræðavísur (11)
Heimslystarvísur (1)
Heimsósómavísur (8)
Hestavísur (75)
Kersknisvísur (1)
Klámvísur (1)
Lífsspeki (21)
Mannlýsingar (33)
Nafnavísur (2)
Níðvísur (2)
Pólitískar vísur (41)
Samkveðlingar (1)
Samstæður (6)
Sjóferðavísur (1)
Svarvísur (2)
Trúarvísur (2)
Tvíræðar vísur (12)
Veðurvísur (19)
Klaga tjónið muni má
Höfundur:Gísli Konráðsson
Flokkur:Hestavísur
Klaga tjónið muni má
mitt er lyndið hressti. Er Brúnskjómi fallinn frá fíllinn reiðar besti. Velskapaða skepnan traust skal í vara minni. Fold sporaði hann í haust hinsta á ævi sinni. Þessi mönnum þénti vel þrátt að viti fremur. Fírugt tönnum muldi mél mikið farartamur. Reiðar funa kveikti kóf keðjust víða glennti. Svörð Fjörgynjar hrauf með hóf hvergi bíða nennti. Hriflaði stræti hófa rót hans af ferð öflugu. Tryggðum fæti gnúði grjót. Gneistar undan flugu. Fannir rauf við geysi geð. Gaddur sprakk með honum. Loftið klauf af megni með manni og reiðtygjunum. Heppinn ætíð mátti mjög metast söðlamaður. Kringdum fæti lysti lög. Lék á sundi hraður. Hvar um grundir falla flóð fákur hentugasti. Stæltur undir stöðugt vóð straums í iðukasti. Aldrei hvar á sterkum stans straumar fall svo hruðu brjóstum þar á hörðu hans hvítfyssandi suðu. Svo var snillin eins og ör yfir holt og mýri. Mátti ei villast móðugt fjör mýktu beisladýri. Fékk ei vætta viðnám þó vont er dampa neytir. Kenna mátti jafnan jó Jötunsheima þveitir. Lyndi þrungið léttfetans lúðu hvatar tjóni. Erfi sungið hljómi hans hríms og klaka fróni. |