Bragi, óðfræðivefur
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3127)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Er barnið sofnaðiFyrsta ljóðlína:Sem liljan í lund
Höfundur:Bjørnstjerne Bjørnson
Þýðandi:Matthías Jochumsson
bls.461
Viðm.ártal:≈ 1900
Skýringar
Hannes Hafstein hefur þýtt þetta sama ljóð.
1. Sem liljan í lundhneig barnið í blund en ljósálfa fans hóf dillandi dans. En móðirin vakir og gaum að því gefur hvort gullið sitt brosi, á meðan það sefur.
2. En móðirin dóog með henni fró, með angur í lund féll barnið í blund. En unaðinn gamla það enn þá dreymdi, því englaskarinn ei barninu gleymdi.
3. Svo fjölga þess ár,og frjósa þess tár, það hnígur í blund, með harmandi lund. En guðsengla skarinn því gleymt eigi hefur og gefur því fróun, á meðan það sefur. Athugagreinar1. Da barnet sov innmed hånd under kinn, kom englene til med latter og spill. Da barnet, det våkner, sto moderen over: „Du smiler så vakkert, du små, når du sover.“
2. Dets mor gikk til Gud,og barnet kom ud; det sovnede inn med tårer på kinn, men hørte straks latter og moder-ord ømme; ti englene fulgte med barnlige drømme.
3. Snart ble det så stortat tåren frøs bort; det sovnede inn med tanker i sinn. Men englene vek ei; de svevede over, tok tanken og hvisket: „Ha fred mens du sover!“Á frummálinu:
4. Da barnet sov innmed hånd under kinn, kom englene til med latter og spill. Da barnet, det våkner, sto moderen over: „Du smiler så vakkert, du små, når du sover.“
5. Dets mor gikk til Gud,og barnet kom ud; det sovnede inn med tårer på kinn, men hørte straks latter og moder-ord ømme; ti englene fulgte med barnlige drømme.
6. Snart ble det så stortat tåren frøs bort; det sovnede inn med tanker i sinn. Men englene vek ei; de svevede over, tok tanken og hvisket: „Ha fred mens du sover!“ |
