SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3126)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
LjóðeggjanFyrsta ljóðlína:Syng þú ei með sorgartár
Höfundur:Stephan G. Stephansson
Heimild:Stephan G. Stephansson: Andvökur I. bindi (Þorkell Jóhannesson bjó til prentunar). Reykjavík 1953.. bls.196
Viðm.ártal:≈ 1875
Tímasetning:1882
1. Syng þú ei með sorgartársaknaðs-ljóð um horfna æsku: þetta vor með veður-gæsku, litla framkvæmd, fáar þrár. Þessi fyrstu í frið og leik fótspor stignu á lífsins vegum – lofsæl æskan, er við tregum, fögur er en völt og veik.
2. Þá er hennar hrós um of,hinna ef skyldum geta að engu manndóms-ára mikilfengu, sem þó eiga æðra lof. Þó þau færi strit og stríð, störfin örðug, vinnu langa, sólbrennt enni, sveittan vanga: þau eru samt vor sumartíð.
3. Ekki er neinu efling hérævi löng í hvíld og friði – það, að vinna, verða að liði mannsins hæsta hlutverk er. Ei má heimsins lof né last letja þig í góðu verki. Ljóss og sannleiks sigurmerki líf þitt er að fylgja fast.
4. Sinnar æsku ei sakna mun,sá sem til þess marksins bjarta keppir fram með heilu hjarta, vinnur ei með vol og stun. Hann veit lífsins innsta er eðli það að vaka, stríða. Og að framför lands og lýða hvíli líka á sjálfum sér.
5. Sumri þínu ef vel þú verðverka til, sem manndáð sýna, elli-haust þitt heiðri krýna manndóms árin mikilsverð. Laun þín verða fríð og fræg, fegri auð og tignar-skrúða, Hetja ljóssins hæru-prúða! Lýðum gagnleg, góðum þæg.
6. Fegra en æskan þín er þáþetta sumar lífsins blóma, ef með drenglund, dáð og sóma vinnur þú, að vökva og sá. Þá er líka lítils vert lúinn þó þig beygja kunni, móti ævi uppskerunni, þegar verk þitt vel er gert.
7. Grát ei tíð sem gengin er,gleði og hreysti vinn þú meður. Stuttir dagar, stopult veður hindra nóg og hamla þér. Upp, með hug og hjarta manns, hirð ei hvort það nokkur lofar, smjaðri og lasti lýðsins ofar: leita sjálfur sannleikans. |