Söfn

Íslenska

Bragi

Íslenska

Kópavogur

Mosfellsbær

Borgarfjörður

Dalasýsla

Húnaflói

Skagafjörður

Haraldur (Svarfdælir)

Þingeyjarsýslur

Árnessýsla

Vestmannaeyjar

Persónuvernd:

Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn.

Innskráning ritstjóra

Flokkar

Allt (3128)

Afmæliskvæði (14)

Annálskvæði (1)

Ádeilukveðskapur (1)

Ákvæðaskáldskapur (1)

Ástarljóð (32)

Baráttukvæði (1)

Biblíuljóð (2)

Brúðkaupsljóð (9)

Bæjavísur (2)

Bænir (1)

Bænir og vers (25)

Eddukvæði (30)

Eftirmæli (41)

Ellikvæði (7)

Formannavísur (22)

Fræðsluljóð (3)

Gamankvæði (31)

Grýlukvæði (8)

Harmljóð (3)

Háðkvæði (4)

Hátíðaljóð (6)

Háttatöl / Háttalyklar (1)

Heilræði (10)

Heimsádeilur (8)

Helgikvæði (47)

Hestavísur (1)

Huggunarkvæði (2)

Hyllingarkvæði (2)

Jóðmæli (3)

Jólaljóð (5)

Kappakvæði (5)

Konungalof og fyrirmenna (2)

Kveðið fyrir börn (3)

Kvæði um biskupa (6)

Kvæði um heilaga menn (1)

Leppalúðakvæði (1)

Lífsspeki (5)

Ljóðabréf (18)

Matarvísur (1)

Minningar- og erfiljóð (29)

Náttúruljóð (52)

Rímur (204)

Sagnadansar (52)

Sagnakvæði (4)

Sálmar (417)

Sjóhrakningar (2)

Sorgarljóð (1)

Sónarljóð (14)

Særingar (1)

Söguljóð (13)

Tíðavísur (15)

Tregaljóð (6)

Vetrarkvæði (2)

Vikivakar (13)

Vögguljóð (5)

Ýkjukvæði (5)

Þjóðkvæði (1)

Þorrakvæði (4)

Þululjóð (5)

Þulur (2)

Ættjarðarkvæði (54)

Ævikvæði (6)

Ævintýrakvæði (3)

Skeggkarls kvæði

Fyrsta ljóðlína:Þylja vildi eg mansöng einn / með riddurum

Höfundur:Höfundur ókunnur

Heimild:Sagnadansar. Vésteinn Ólason bjó til prentunar.

bls.334–335

Viðm.ártal:≈ 0

Flokkur:Sagnadansar

Þylja vildi eg mansöng einn

með riddurum,

skeggið var svo mikið og breitt.

Í leyndum,

í lundi þar þeir ríða.

Bar þar til í einni borg,
þar kom maður og skeggið dró.

Buðu þeir honum í bæinn inn,
báru með honum skeggið fimm.

Leiddu þeir hann um breiðleg göng,
í hverjum lokki á skegginu söng.

Þegar hann stökk í stofuna há
sté hann í sitt skeggið þá.

Kyssa vildi hann konuna í stað,
komst hann ei fyrir skegginu að.

Kyssa vildi hann stúlkur í krá,
flækti hann þær í skegginu grá.

Settu þeir hann á breiðan bekk,
á báðar hliðar skeggið hékk.

Gefinn var honum grautur á fat,
skeggið át þar hálfan mat.

10.

Þegar hann vildi þreifa hjá
þegjandi var skeggið þá.

11.

Þegar hann upp í ljósið leit
til lýta af sér skeggið sleit.

12.

Þegar hann vildi kyrja í kór
þangað með honum skeggið fór.

13.

Þegar hann vildi þreyta dans
þá tók undir skeggið hans.

14.

Áður sá eg margan rekk
sem bæði hafði mumpaskegg.

15.

Þó hef eg aldrei þann mann séð
sem so var gáfaður skegginu með.

16.

Eitt sinn gekk hann út á hlað

með riddurum,

þá var skeggið skrifað á blað.

Í leyndum,

í lundi þar þeir ríða.