Bragi, óðfræðivefur
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3127)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
A 233 - Andlig vísa í móti heimsins syndum og ósiðumFyrsta ljóðlína:Himneski faðir, Herra Guð
Heimild:Sálmabók Guðbrands (1589). bls.Bl. CLVIIIv-CLIXv
Viðm.ártal:≈ 0
Andlig
vísa í móti heimsins syndum og ósiðum
Með lag: Guðs son kallar, komið. 1. Himneski
faðir, Herra Guð,hygg nú að þeirri stóru neyð sem rétttrúaðir reyna. Þvílíkt rán, brennur og blóð bar ei til meðan veröld stóð, með sönnu má það greina.
2. Hjá
oss er eymd og ánauð stór,álít það, mildi faðir vor. Miskunn þína það mæði, ei viljir vorar syndir sjá sem forþént hafa hirting þá. Veit oss hlífð og hjálpræði. 3. Á
þig köllum af klökkri lundkennunst að brot og stóra synd, gjörðum í margan máta. Þín heilög orð vér höfum smáð hvörki lært þau né að þeim gáð. Virðst það, faðir, forláta.
4. Ráð
kennimanna höfum heyrt,holdsins vilja þó jafnan gjört. Iðrun er engin fundin. Því er öll kvöl og eymdar lag almenniliga nátt og dag í eitt yfir oss bundin.
5. Hjá
öllum heiðursgirni sést,hvör mann sjálfan sig metur mest svo öðrum undirkomi. Ungir og gamlir girnast eitt, gæfa ei virðist annað neitt en hefð og dreiss í heimi.
6. Ofmjög
ganga nú eiðar og blót,öngvum þykir sú venja ljót. Hvör vill sér þar frá halda? Gjálífi er almenniligt, ungmennin þetta fremja frekt, eldri upphöfum valda.
7. Hvör
mann elskar nú góss og gull,grefst þar eftir veröld öll. Það eitt er sæmd og sæla sé það með flýtum, falsi eða prett fengið eða með öngvum rétt. Af því sér allmjög hæla.
8. Af
drambi kom eyðing og tjónyfir öll lönd og Babýlon. Af því þau hrapað hafa, enginn vill gjöra iðran nú. Á oss fellur því ströffun sú. Ei þurfum það að efa.
9. Vilji
þinn segir: Von sú bregst.Vitlaus er eg ef svo ei tekst. Ávallt gekk svo í heimi. Hvar Guðs viðvörun var forsmáð og vissra tákna ekki gáð. faraó fann þau dæmi.
10. Hallæri,
hungur og dýrtíð,heift, blóðsúthellingar og stríð. Landplágur líka ganga. Athæfi vont og öll vor synd yfir oss leiða hvörja stund þá hefnd og ströffun stranga.
11. Iðrunst
og gjörum yfirbót.Öxin er sett við trésins rót, leita þarf ei að vendi. Harðindi, ósátt, eymd með plóg, er það ei straff og plága nóg á voru auma landi?
12. Iðrunar
hirting áður sýnder öll forlitin, hædd og týnd. Ei vill því veröld trúa. Guðlaus Sódóma sokkin nær, sanna viðvörun alla hlær, ei vill frá illsku snúa.
13. Í
Nínive þeim stóra staðströffunarorð framkvæmdu það. Allt fólk frá illsku snerist. Hrein Guðs orð lengi heyrðum nú, hjálpar þó ei viðvörun sú að hjá oss iðran gjörist.
14. Sá
blindleiki er yfrið stór,aumka lát þig það, faðir vor. Náða oss alla saman, miskunnsemd þína minnstu á. Makligri hirting leys oss frá svo æ lofum þig. Amen. |
