SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3132)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
A 215 - Sálmur um Guðs orð nú uppkomiðFyrsta ljóðlína:Kært lof Guðs kristni alltíð
Heimild:Sálmabók Guðbrands (1589). Viðm.ártal:≈ 0
Sálmur um Guðs orð nú uppkomið
[Nótur] 2. Kært lof Guðs kristni alltíðkveði og veri glað, sem diktar skáldið Davíð dýrð Guði í hæstum stað. Því hans orð nú munu hljóða, svo hátt um veraldarlönd, sem Kristí dýrð oss kann bjóða og kær er vor hjálparhönd.
2. Guð faðir af gæsku sinnigaf oss einn kristinn mann, sín orð að setja í minni, svo og bívísar hann, að vér sem köllunst kristnir kynstra mjög förum villt, vorum til Guðs mjög visnir vor kenning var illa spillt.
3. Rétt braut til ríkis himnaer raunar Guðs orð óspillt, hann sjálfur oss vill kenna, sú leið hún fer ei villt. Vér höfum það illa vaktað, vort traust settum þar ei til, því hefur Guð oss ei aktað á myrkrum héldum vér skil.
4. Allt það vér áttum að gjöravar öngvum nýtiligt, því fjandinn vildi oss færa fast mót Guðs orðum ríkt. Með fals jarteiknum og draumum dró hann sitt net fyrir oss, Guðs orði vill hann vér gleymum og gefunst í syndafoss.
5. Nú lætur hann nóg upp skrifaný boð Guðs orði á mót og með eitri út drífa alla Guðs orða rót, að þeir treysti á annað en Jesú pínu og deyð, berliga Guð það bannar og boðar þeim helvítis neyð.
6. Þá máttu svo merkja og skiljasem mestar villur þá, þeir hafa hvör sinn vilja og halda fast þar upp á. Falskar fundningar manna, þeir festa í sinn lærdóm, blessað Guðs orð þeir banna, það beiskist í þeirra góm.
7. Þeir halda fram vana mannaog margra foreldra svo ríkt, meir en Guðs orði sanna og eilífs Guðs föður skrift, sem ætíð og æ hefur verið, ei nú þeir segja það nýtt. Guðs orð þeir hafa afsvarið og andskotans lærdómi hlýtt.
8. Þeir klæða stokka og steina,stór helgar þeim halda í vil og þann veg Guði að þéna, þeir ætla sér himiríki til. En fátækur fellur af hungri, i frostum og stórri neyð, þeir akta slíkt að öngvu sem almáttugur Guð bauð.
9. Ærna hefur sá blindnisem ei trúir Guði sín, sem er þó eilíf sannindi og uppgefur synd og pín, öllum þeim orðum hans fylgja, allt hefur það Kristur forþént, á göfgum krossins gálga, Guð hefur hann þar til sent.
10. Guð faðir sinn son oss sendisannliga að hjálpa oss. Sitt sáttmál svo oss kenndi sem er eitt fullkomið hnoss. Hann kann það helst að læra, er hvörjum er nytsamligt. Þýðingar vér þurfum ei fleiri, þitt hjálpræði er Kristur ríkt.
11. Því látum vér þessa fara,sem þenkja á sjálfs síns makt, vér viljum við Guðs orð vera, vér trúum hvað Guð hefur sagt. Öll sannindi í honum finnast, öll náð og öll miskunn, sá orð hans ei vill kennast, hrapar í helvítis grunn.
12. Siðvani kann slíka ei batasem dómurinn haldast skal, foreldrar og í þann máta, æðra er Kristí mál. Fríð orð hans fram munu ganga, fyrir þá alla menn, sem klára hans kenning fanga og komast í himiríki inn.
13. Lof sé æ Guði um aldir,sem oss hefur sitt orð sent, hvört voru hjálpræði veldur og hefur frá djöfulsins mennt. Þau kenna oss Kristó alleina klárliga að trúa best og náunganum nóg að þéna, nú unni oss Drottinn mest. |