SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (2915)
Afmæliskvæði (14)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (37)
Ellikvæði (6)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (30)
Grýlukvæði (5)
Harmljóð (2)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (7)
Helgikvæði (44)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Náttúruljóð (50)
Rímur (203)
Sagnadansar (34)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (386)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (13)
Særingar (1)
Söguljóð (9)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (4)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (38)
Ævikvæði (5)
B 7 - Einn lofsöngur af Kristus fæðinguFyrsta ljóðlína:Ó, Jesús Kristus, sá eð manndóm tók
Þýðandi:Gísli Jónsson biskup
bls.31–33
Viðm.ártal:≈ 0
SkýringarSálmurinn er frumortur á sænsku af Olaus eða Laurentius Petri, en þeir bræður voru forystumenn lútersku siðbótarinnar í Svíþjóð. Hann birtist í danskri þýðingu í Sálmabók Claus Mortensen 1529, „O Jesu Christ, som Manddom tog“. Hefur Gísli Jónsson stuðst við þá þýðingu. Guðbrandur er með aðra þýðingu í Sálmabók sinni 1589, „Mildi Jesú sem manndóm tók“. Þannig er sálmurinn í öllum messusöngsbókum út átjándu öldina. Í Sálmabókinni 1801 er hann lagfærður af Magnúsi Stepensen og er í þeirri mynd í Sálmabók 1871 en fellur niður 1886.
1. Ó,
Jesús Kristus, sá eð manndóm tókí hreinu jungfrúr lífi, rétt kærligheit þig þar til dró, vort traust svo vildir þú blífa. Þú sást vora synd og stóra neyð, að oss stóð fyrir þann eilífa deyð og vítisport stóð opið.
2. Því
léstu það svo aumka þigog kunnir ei lengur líða, að djöfullinn tæki oss svo með sig, þar fyr vildir þú stríða og gafst þig hér í veröld niður, svo af því jókst oss eilífur friður, allt fyrir þinn dauða og pínu. 3. Svo
hefir þú oss sagt það til,að vér skyldum því trúa, því þú ert bæði góður og mildur og vilt oss alla fróma. Ef vér setjum vora trú þar á þá skal það með oss verða svá [?] sem þú lést fyrir oss koma. 4. Þú ert
orðinn vor bróðir kær,oss til stórs heiðurs og æru og alltíð viltu oss vera nær með þínu orði skæru, er það oss ekki mikill munur [?] Vor bróðir er Guðs einkasonur, hvað kann oss nú fordjarfa? 5. Heiður
veri þig æfinligasem oss þá náð bívisti, að vér erum Guðs borinn [?] með þig, vor kæri bróðir Kristí. Því má nú hver mann vera glaður og þakka Guði í allan stað, hann oss af kvölunum leysti. |