Harmabótar kvæði | BRAGI
Bragi, óðfræðivefur

Söfn

Íslenska
Íslenska

Persónuvernd:

Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn.

Innskráning ritstjóra

Harmabótar kvæði

Fyrsta ljóðlína:Einum unna eg manninum
bls.215-216
Viðm.ártal:≈ 0
Flokkur:Sagnadansar
1.
„Einum unna eg manninum,
á meðan það var,
heima á föður míns garðinum,
og það fór þar.
Þó hlýt eg minn harm að bera á leyndum stað.

2.
Enginn maður það vissi
Nema mín yngsta systir.
3.
Systir sagði móður frá,
svo vissu þær allar þrjár.
4.
Móðir talaði nokkur orð,
svo kom það fyrir bróður míns borð.
5.
Bróðir gjörði boð til mín
og bað mig ganga í höll til sín.
6.
Hægra fæti í höllina sté:
„Sittu heill, bróðir, og hvað viltu mér?“
7.
„Er það satt, sem mér er sagt,
að þú hafir ást við riddarann lagt.“
8.
„Ei er það satt, sem þér er sagt,
að eg hafi ást við riddarann lagt.“
9.
Bróðir var mér ekki trúr,
hann seldi mig burtu landi úr.
10.
Seldi hann mig á annað land
Einum ríkum greifa í hand.
11.
Greiðinn. Var mér nokkuð trúr,
seldi hann mig landi úr.
12.
Seldi hann mig á annað land
mínum besta vin í hand.
13.
Daginn trað eg múr og torg
en nóttina svaf eg með öngri sorg.
14.
Daginn drakk eg mjöð og vín,
um nóttina svaf eg hjá unnusta mín.
15.
Vendi eg mínu kvæði í kross,
á meðan það var,
guð og María sé með oss,
og það fór þar.
Þá þurfti eg ekki harm að bera í leyndum stað.