Tryggvi Gunnarsson

Þér vaxi, Ísland, vegur, dáð!
Þér vaxi táp og menning!
Og eflist, þjóð vor, allt þitt ráð
við ungra tíma kenning!
Og lifi’ og vaxi lof hvers manns,
sem lyftir hug og glæðir,
og elskar mold vors ættarlands
og unga kvisti græðir!

Með heiðri’ og sæmd hjá lands vors lýð
þín lifi minning, Tryggvi!
Og blessist allt þitt strit og stríð,
þú starfsins kappi dyggvi!
Og sendi drottinn djarfa menn
með dug og vilja sterkum
og framtakshuga Fróni enn,
til framhalds þínum verkum.

Og þegar vorið vermir mörk
og vaknar líf í greinum,
og aftur lifna blöð á björk
og blóm í hlé af steinum,
– sem fyrrum enn þau fagni þér
með fyrstu brosum sínum.
Við ævidraum þinn undu hér
i urtagarði þínum.