Bragi, óðfræðivefur
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3127)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Kvæði af Stíg og RegisuFyrsta ljóðlína:Riddari Stígur fór á skóga
Höfundur:Höfundur ókunnur
bls.103-105
Viðm.ártal:≈ 0
Flokkur:Sagnadansar
1. Riddari Stígur fór á skóga,ristir hann rúnir nógar. – Frúin gef oss orðlof. – 2. Skóga,ristir hann rúnirnar nógar, með hægri skenkir hann mjöð og vín, með vinstri ristir hann rúnirnar sín. –Frúin gef oss orðlof.– 3. Mjöð og vín,með vinstri ristir hann rúnirnar sín. Allar koma þær undir Regisu skinn sem hann ætlaði frú Kristín. – Frúin gef oss orðlof.– 4. Regisu skinnsem hann ætlaði frú Kristín. Roðna tók hún Regisa, rauð sem blóð, blikna tók hann riddari Stígur þar eð hann stóð. – Frúin gef oss orðlof. – 5. Rauð sem blóð.Blikna tók hann riddari Stígur þar eð hann stóð. „Kæra mín móðir, kenndu mér ráð, mitt líf stár so í hræðilegum voða. – Frúin gef oss orðlof. – 6. Kenndu mér ráð,mitt líf stár so í hræðilegum voða.“ Ég kann ei ráðið betra en fyrr, leggstu í sæng og liggðu þar kyrr. – Frúin gef oss orðlof. – 7. Betra en fyrr,leggstu í sæng og liggðu þar kyrr. Þó þú siglir á þriðja þjóðland í nótt gistir Regisa þína sæng. – Frúin gef oss orðlof. – 8. Á þriðja þjóðlandí nótt gistir Regisa þína sæng.“ Regisa lagðist í sængina niður, riddari Stígur sneri sér til veggjar viður. – Frúin gef oss orðlof. – 9. Í sængina niður,riddari Stígur sneri sér til veggjar viður. Lagði hún höndina yfir um hans arm, kyrr lá hann riddari Stígur sem hann væri barn. – Frúin gef oss orðlof. – 10. Yfir um hans arm,kyrr lá hann riddari Stígur sem hann væri barn. Minntist hún við hans munn so reyð, kyrr lá hann riddari Stígur sem hann væri deyð. – Frúin gef oss orðlof. – 11. Munn so reyð,kyrr lá hann riddari Stígur sem hann væri deyð. Upp stóð hún Regisa strax í stað, ekki gaf hann riddari Stígur sig við það. – Frúin gef oss orðlof. – 12. Strax í stað,ekki gaf hann riddari Stígur sig við það. Sú kom fregn fyrir kónginn inn: „Riddari Stígur sefur hjá dóttur þín.“ – Frúin gef oss orðlof. – 13. Kónginn inn:„Riddari Stígur sefur hjá dóttur þín.“ Kóngurinn talar við sveinana sín: „Kallið á hana Regisu, hún komi til mín.“ – Frúin gef oss orðlof. – 14. Sveinana sín:„Kallið á hana Regisu, hún komi til mín.“ Axlar hún yfir sig safalaskinn, so gengur hún fyrir föður sinn. – Frúin gef oss orðlof. – 15. Safalaskinn,so gengur hún fyrir föður sinn. Hægra fæti í höllina sté: „Sittu heill, faðir, hvað viltu mér?“ – Frúin gef oss orðlof. – 16. Í höllina sté:„Sittu heill, faðir, hvað viltu mér?“ Kóngurinn klappar í sæti hjá sér: „Heyrðu það, Regisa, sittu hjá mér. – Frúin gef oss orðlof. – 17. Í sæti hjá sér:„Heyrðu það, Regisa, sittu hjá mér. Er það satt sem mér er sagt að þú hafir ástir við riddara Stíg lagt? – Frúin gef oss orðlof. – 18. Mér er sagtað þú hafir ástir við riddara Stíg lagt?“ Satt er það eg til hans gekk, en öngva skömm eg af honum fékk. – Frúin gef oss orðlof. – 19. Til hans gekk,en öngva skömm eg af honum fékk. Lagða eg mig í sængina niður, riddari Stígur sneri sér til veggjar viður. – Frúin gef oss orðlof. – 20. Í sængina niður,riddari Stígur sneri sér til veggjar viður. Lagða eg höndina yfir um hans arm, kyrr lá hann riddari Stígur sem hann væri barn. – Frúin gef oss orðlof. – 21. Yfir um hans arm,kyrr lá hann riddari Stígur sem hann væri barn.. Minntist eg við hans munn so reyð, kyrr lá hann riddari Stígur sem hann væri deyð. – Frúin gef oss orðlof. – 22. Munn so reyð,kyrr lá hann riddari Stígur sem hann væri deyð.. Upp stóð eg þá strax í stað, ekki gaf hann riddari Stígur sig við það, – Frúin gef oss orðlof. – 23. Strax í stað,ekki gaf hann riddari Stígur sig við það.“ „Hafi hann þökk fyrir heiðurinn þann, nú skal hann njóta þín sem velborinn mann. – Frúin gef oss orðlof. – 24. Heiðurinn þann,nú skal hann njóta þín sem velborinn mann. Hafi hann það því hann var mér so trúr, mína dóttur og fimmtán bú. – Frúin gef oss orðlof. – 25. Var mér so trúr,mína dóttur og fimmtán bú. Hafi hann það því hann var mér so hollur, mína dóttur og tólf merkur gulls. – Frúin gef oss orðlof. – 26. Var mér so hollur,mína dóttur og tólf merkur gulls.“ Þar var bæði gleði og gaman, riddari Stígur og Regisa gefin voru saman. – Frúin gef oss orlof – |
