Bragi, óðfræðivefur
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3127)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Mér þótti slæmtFyrsta ljóðlína:Mér þótti slæmt , hve forðum fór
Höfundur: Aasmund Olavsson Vinje
Þýðandi:Matthías Jochumsson
bls.772—773
Viðm.ártal:≈ 0
1. Mér þótti slæmt hve forðum fór,er fyrst ég valt af stokki, ég þóttist fimur, frækn og stór, en fann að ég var hnokki. 2. Mér þótti slæmt, er komst á kjól,og kallast vildi maður, og fyrst mér unni falda sól — að finna, að það var daður. 3. Mér þótti slæmt, er þráði vegog þokast upp í setin, er fyrst ég sé að ekki eg var öðrum hærra metin. 4. Að sjá í tíma sannleikannég sjaldan þótti fljótur, því fyrst ég hélt mig fríðleiksmann, en fann að ég var ljótur. 5. Og eins mér gekk, er fyrst ég fannað féð er valt og auður, ég reiknaði mig ríkismann en reyndist ber og snauður. 6. Mér þótti slæmt og það mig skarsvo þraut mér orð á munni, þá fyrst að mér svo vel ég var að vissi, að fátt ég kunni. 7. Já, slæmt er það og hefndar-hrís,að hugsa maður sjálfur sé stór og fríður, vænn og vís, en vera mesti kálfur. 8. En hart þó sé á hálum stigað halda sér í taumi, er betra' að þekkja sjálfan sig en svæfa' á heimskum draumi. |
