Alþingisrímur – níunda ríma (Batteríisríma) | BRAGI
Bragi, óðfræðivefur

Söfn

Íslenska
Íslenska

Persónuvernd:

Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn.

Innskráning ritstjóra

Alþingisrímur 9

Alþingisrímur – níunda ríma (Batteríisríma)

ALÞINGISRÍMUR
Fyrsta ljóðlína:Féll minn óður áður hér
Bragarháttur:Samhent – hringhent (hagkveðlingaháttur)
Bragarháttur:Samhent – áttstiklað (áttþættingur, áttmælt, áttmælingur, eldhnakkur)
Viðm.ártal:≈ 1900
Tímasetning:1902
Flokkur:Rímur

Skýringar

Talið er að Valdimar hafi lagt til efni rímnanna en fengið Guðmund skólaskáld til að yrkja þær.
1.
Féll minn óður áður þar,
æddu’ í móði hetjurnar,
Hárs með glóðir hvassyddar
hart á slóðir vígvallar.
2.
Hófst þar róma hörð og ströng,
hvinu skjómar lofts um göng;
hljóðin óma lúðra löng,
af laufahljómi’ í björgum söng.
3.
Grenjuðu bláir berserkir,
bölvuðu þá sem vitlausir,
logaði á þeim Óðins hyr,
enginn sá þau læti fyr.
4.
Margur gapti grimmúðgur,
gaus úr kjafti bálreykur,
framan og aftan fúlvindur,
Fjandans krafti magnaður.
5.
Skall og small í skoltunum,
skjómi ball á hjálmunum,
blóðið vall úr benjunum,
buldi’ í fjallagnípunum.
6.
Laugi byrstur lengi’ af móð
Löndungs hristi rauða glóð;
í herinn fyrstur áfram óð,
ýmsir misstu líf og blóð.
7.
Sótti hann þá hinn þrekmikli,
þróttarknái og beinskeyti,
Jón hinn fráni fullhugi,
fleina-Þráinn reykvíkski.
8.
Æða svall þar aldan heit,
ópin gjalla’ í lýða sveit;
stál við kalla hausum hneit,
á hvorugs skalla járnið beit.
9.
Mækja högg þar mundi’ að sjá
mörg og snögg í skjóma þrá;
merki glögg þess mátti fá,
að mikla rögg þeir sýndu þá.
10.
Jón er drengur dáðrakkur,
dugði’ hann lengi ótrauður,
á Hildar vengi höggfimur,
hart þó gengi’ að berserkur.
11.
Hörðnuðu tónar Hildar ranns,
hamaðist dóna grimmur fans;
hjörs við són í sóknar dans
sótti að Jóni nafni hans.
12.
Reyndu’ að stinga rekkar þann,
Reykvíkinga-fulltrúann,
en hann slyngur stökkva vann
strax yfir hringinn margfaldan.
13.
Valtýr sá það, lagði lið
lengi fráum skjómavið;
ruddi þá í hersveit hlið
hetjan kná að fornum sið.
14.
Örum skaut hann eitruðum,
ískraði og þaut í skjöldunum;
margur gaut upp glyrnunum
að garpi’ í þrautum rammefldum.
15.
Hetjur taka Heljar ró;
af hafi drakon mikill fló;
sá nam skaka kjaft og kló,
koníaki á herinn spjó.
16.
Æstist Hildur áköf þá,
yfir sig skildi Valtýr brá;
orkufyllda kempan kná
konjakk vildi ekki sjá.
17.
Skulfu stræti af hrotta hljóm,
heyrðust lætin suður í Róm;
laufaþrætu löngum óm
lýst ei gætu orðin tóm.
18.
Laugi’ um síðir sigurs naut
sóknarstríða viður þraut;
maðurinn skríða móður hlaut
í munarblíðast frúar skaut.
19.
Veitti’ hún hressing hetjunum,
hjörs við messu þjökuðum;
gaf hún blessun berserkjum
á blóðvang þessum margsærðum.
20.
Glóðu blóm á brjóstum þar
Börva skjóma um göturnar,
er fyrir sóma fagurrar
frúar Óma báru skar.
21.
Margur í hljóði frúna fann,
en fá varð þjóð við sigur þann;
vígamóðr í virðum brann. —
Valtýr stóð við fjórða mann.
22.
Brestur hljóðin, enda’ eg óð. —
Unga rjóða baugaslóð,
syngdu ljóðin sönn og fróð
um Sjafnar glóð og stál og blóð.