Bragi, óðfræðivefur
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3128)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Persíus rímur 5Persíus rímur – fimmta rímaBálkur:Persíus rímur
Fyrsta ljóðlína:Raddar gættir opnast enn
Höfundur:Guðmundur Andrésson
bls.46–57
Viðm.ártal:≈ 1650
Flokkur:Rímur
1. Raddar gættir opnast enneyrna portið hittir són, fimmta ríma flýtur senn, fer mér ekki að breyta tón.
2. Þar sem vel er vísum hlýttog virðingarnar bæta um, þeim er rétt komið kvæði mitt, kvitt skemmtunar launin sum.
3. Hvar sem fólkið hefur masog hafnar óð með sýslan bús, þykir betri þögn og þras, þá er eg burt í annað hús.
4. Edda gjörir nú ekki par,orðin standa skýr og létt, verði hér til varnaðar versum glósuð dæmið sett.
5. Ofurefli að erta sittenginn taki sér í fang, spilltu ekki um spart og fritt, sporna við að hefja brang.
6. Fellur oft sá fangið bauð,fleiri dæmin sýna það, álftin er við ernur trauð en yfirvinnur kífi að.
7. Þann sem guð og gæfan styður,glestu ekki par við hann, þó þú hyggir hann hafi miður hamingjan milli skakka kann.
8. Veraldar börnin bímóðugbetur þyrfti gæta sín, þegar hinir herða dug hefndin verði ei launa pín.
9. Heiftar arfur, öfundar hót,enn vill margan stríða á, til reiðu er þeim rauna bót sem ríkir drottins andi hjá.
10. Ávallt gefur hann úrræði,öruggt sinni, hraustan móð, þótt ei sé nema þolgæði er þrautir sigra utan blóð.
11. Trúin vinnur tigulinnog tíurnar við endahnút, þjóðin nemur mansöng minn, merkispil var slegið út.
12. Eg skildist við í skjöldungs garð,skemmdist boð og vistin öll, upphlaup illt úr veislu varð, vígin fjölga og rimmu sköll.
13. Komumanna múgurinn kvaðmágsefnið og kóngurinn drepnir skyldu strax í stað, stöðvast ekki bardaginn.
14. Gramur út var genginn þá,griðum spilla bannaði, heimafriðinn heitir á, hvaða látum þetta sé.
15. Phineas eggjar ýta liðallvel skyldu sækja fram, gestunum engin gefa grið, það gildi annars þeirra skamm.
16. Persíus greip sinn skyggðan skjöld,skarpan brand í aðra mund, býður öngva bót né gjöld, berjast vill með hrausta lund.
17. Af indíalandi ungur sveinn,ærilega fagur og vænn, með Phineas var í flokki einn, við flein og boga nógu kænn.
18. Svo var hans gervi sóma skreytt,silki rauðan kyrtil bar, um sig miðjan belti breitt, af brennda gulli ofið var.
19. Lénikki hét laufa Týr,lést hann kunna hæfa flest, fugl á flugi og fráust dýr, feilar ekki um nokkurn brest.
20. Benti að Persio boga sveif,brátt vill njóta listar sín, eldskíð hinn úr ofni þreif og því fleygði honum á brýn.
21. Illa kleimað enni fékk,aftur á bak með pílu rauk, heilinn út um hausinn gekk, hetjan þanninn nösum lauk.
22. Lagsmann hans hét Lycabas,leit sá hvörninn kappinn féll, hyggst að borga hefndar slas hulinn eins með gull og pell.
23. Greip þann sama boga beint,bendir ýr og spennir stælt, flennti gasir frakkann leynt, fékk svo reiðuglega mælt:
24. „Þú hefur þér í þessu keyptþeygi mikil happa grið, skammvinnt lof en langa heift, lífið skaltu gefa við.“
25. Örin flaug í öðlings skautinn um möttuls rykkingar, framar ekki ferða naut, flakti við og beit ei par.
26. Persíus fékk Harfa hrist,hjó hann sundur rétt í tvennt, brást þá hinum boga list, betur kunni öngva mennt.
27. Hvor á annars hæla fórherlegustu bogmenn tveir, í hryggðarfastan heljar kór hraðfarlega runnu þeir.
28. Hér næst herti hjörva ský,hvör réð annan stinga og slá, aukast heiftar efni ný er þaug fornu bættust á.
29. Einn vo annan ótt í renn,alltjafnt hefndi maður manns, stundum biðu báðir senn bana í einu utan stans.
30. Beggja rekkar reyndu þor,rann um stræti heiftar blóð, fordjúp opnast eggja spor, úr þeim varmur boginn stóð.
31. Glumdi skjóma skarkalinn,skildir klofna, álmur gall, skjálfa torgin turna stinn, titra þótti land og hjall.
32. Gráta meyjar, veina víf,vóð þar fram og innar sorg, kveina hátt þeir létu líf, lengi undir tekur borg.
33. Skvíarar þó skenktu vín,skella niður hvörjum drykk, bauð þeim heljan heim til sín þá höfðu fengið bana þykk.
34. Bitran reyndu spjóta sprettspilmenn og so leikarar, helsöng þeirra hermdu þétt hljóðfærin og nóturnar.
35. Hinir sem að hugðu þarhvorugum veita fylgi neitt sárar fengu sendingar so það flesta gilti eitt.
36. Phineas aldrei voga vannvöskum mæta brynju Tý, sveifar kólfinn senda vann, sá gaf staðar skildi í.
37. Beisklega eggjar ýta liðallvel skyldi sækja fram: „Brögnum enginn bjóði grið, sem byrstast hristið hrævar gamm.„
38. Persíus átti örðugt slag,urðu langtum færri hans, en hann gaf þó öngvum dag er eggin náði frægðarmanns.
39. Slyngur vígi velur sér,vendar baki múrnum að, svo á einn veg sækja er, seggi vo með unda nað.
40. Börðust við hann bræður tveir,báðir voru hreystimenn, honum í móti höggva þeir hraustlegana báðir senn.
41. Kjörvopn lætur kryfja þanner kom hann fyrri slaginu á, hinn þá reiða hjörinn vann höndum tveim sem fastast má.
42. Þá eð hann vigri veifa ervarð fyrir brún á múrnum há, stökk í sundur stælti hér, stykkið kom hans vangann á.
43. Kleimu illa kappinn fékkkesju brotið sem honum gaf, Persíus hyggst að hjálpa rekk hljóðin so nú tæki af.
44. Harfa flengdi háls á rekk,hausinn fauk þá langan veg, ekkert borið fyrir sig fékk, feigðin kom svo skyndileg.
45. Phineas sína manar mennmikið vel að duga nú, ef hann kæmist undan enn engin smán er meiri en sú.
46. Allir sóttu að einum senn,örvar fljúga, stökkva spjót, tjörgu í éli týndust enn túnin hárs og vanga mót.
47. Fleina fjúkið hótar hel,hvör má einn við mörgum lýð, so gekk ákaft örva él eins og mesta norðanhríð.
48. Persíus þegar soddan sérsótt að verður heimalið, nauðverju að nú mun hér njóta ofurefli við.
49. „Undan líti allir mennoss er hugðu sýna lið, griðin skulu sjálfsett senn seggjum þeim mig berjast við.“
50. Bugnir sínum bylti um,bráður ógnar haus á loft, hlaðið Gorgons hýðis brum hárs um flökti bana toft.
51. Thessalus hét tiginn mann,tala réð á þennan veg: „Tröllin eigi þitt töfrabann, taktu við því er sendi eg.“
52. Banvænlegt nam spenna spjót,spora vildi hann í gegn, varð hann fyrri gallhart grjót, glataði bæði líf og megn.
53. Annar sá eð Amphix hétávítar hinn stæði við, rokna sverðið ríða lét rétt að miðjum Jóvis nið.
54. Nær eð höggið hálfrétt varhöndin verður nibbusteinn, allur síðan upp stirðnar so aldrei bærðist limur neinn.
55. Nileus það næstur sá,nafnkunnigur gyðju bur, með gylltan skjöld og grafinn á gervallur hans ætthringur.
56. Stökkur fram með forsug orð,flux til reiðir sverðið stælt, hrökkur lið á bæði borð, bímóðigur fékk so mælt:
57. „Engin kynngi ærir migeður grandar konstra brek, nú skal gegnum nísta þig, næsta marga grátt eg lék.
58. Huggun þín það heita má,hefur þig fellt sá afreksmann, kominn er guða kyni frá, kappi frægur nefnist hann.“
59. Þá nú hetjan hausinn leit,hann veit ei til fyrr en það fastir voru í foldar reit fætur orðnir grjóti að.
60. Stirðnar armur, stokkast brjóst,stóð í kverkum orðið hálft, inni byrgit allan þjóst, augun fengu hvergi glápt.
61. Álíka hinn fjórði fór,fimmti og sjötti langtum ver, skorbíldur og skakki stór skerast tók í þeirra her.
62. Phineas sína liðsmenn leitlympast niður í kletta röð, iðrast því hann öngva veit útrétting á sinni kvöð.
63. Undan sneri öldin sér,ekki þorði að líta við, aftur fyrir sig horfði hver: „Herra Persíus, veit oss grið.
64. Þú hefur unnið sigur og sæmd,sé þér vel að njóta þess, yður verði drósin dæmd, döglings nafn og tignar sess.
65. Á burt taktu andlits myndoss er gjörði þvílíkt vans, lát ei fjölga björgin blind, betri er annar sómi lands.
66. Ei af hatri háði eg stríð,heldur fyrir brúðar ást, vorn málstaðinn studdi tíð, stærri var þín liðsemd skást.
67. Mér var lofuð fríða frú,fundist hefur þú maklegre, vil eg gjarnan víkja nú sem vunnið og pungað taflið sé.
68. Auðs og ásta ann eg þér,einungis því bið um líf, fyrirgjör ei fleirum hér, forlíkunst og sefum kíf.“
69. Persíus gaf honum soddan svar:„So er að vera dristugur, farið er þitt frækipar, finn eg þú ert of hræddur.
70. Fyrri varstu frakkur nóg,furðu gramur uppá mig, nú villt bjóða bleyðu bóg, barnið hvört má raga þig.
71. Nokkuð skal þér verða veitt,virtu þann er soddan gaf, ei skal bíta á þig neitt unda tólið héðan af.
72. Þess annars að þú skalt fáþað sem ei er minna vert, vorri sængur hvílu hjá hafa gervi þitt óskert.
73. Húsfrú minni hugnast það,hefur hún þig fyrir augum sér, þó ykkur skildi örlög að uppi hennar biðill er.“
74. Phineas því feginn tók,fylgdi honum í brúðar sal, hinn þar að honum hausinn skók, hér með endast þeirra tal.
75. Að glerhalli undir einsendilangur dólgurinn varð, áminnileg stoðin steins stendur þar í hilmirs garð.
76. Á varð harki öllu hlé,einum Persíus múgurinn laut, sem dytti niður í dáviðre og dúnalogn því storminn þraut.
77. Full tvö hundruð féllu þarforhörðnuð við Gorgons lit, annað þvílíkt eftir var af þeim höfðu tilkomit.
78. Flúrað kvæði þanninn þver,þveran girðir raddar múr, múrað aftur Kjalars ker kerann teppir hana úr. |
