Bragi, óðfræðivefur
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3127)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Minningarvísur fluttar við greftrun beina Reynistaðarbræðra 1846Fyrsta ljóðlína:Hátíðleg sést og heyrist hér
Höfundur:Gísli Konráðsson
Viðm.ártal:≈ 1850
Tímasetning:1846
Flokkur:Minningar- og erfiljóð
1. Hátíðleg sést og heyrist hér,hending hvort eða forlög er, tveggja bræðra því bein úr jörð blessast nú undir helgum svörð.
2. Bjarni og Einar eru það,arfar Halldórs á Reynistað, í blóma dánir aldurs síns, afsprengi lögmanns Vídalíns.
3. Eftir sextíu ár og sexyfir þeim jarðar haddur vex. Dárlegt var þeirra að dylja hel, dysjaðir fyrri á eyðimel.
4. Hafi það verið hending ein,hér að leidd eru þeirra bein, engu að síður það sjáum vér, svo getur leyndin orðið ber.
5. En ef hér forlög áttu stað,ekkert bragð mátti hindra það, feðraleifum þeir fúni með; frændræknin gat um þetta séð.
6. Ofan sáð nás í ekrurnarupprisudagsins blómgunar bíði hér vegs í værri bið visin sáðkorn að feðra hlið.
7. Alvalda Drottins að umsjáaðal-dýrð-skrauti búast þá. Þar kemur aldrei harmahaust heldur gleði vor endalaust. |
