Málfríður Einarsdóttir frá Munaðarnesi* 1899–1983

(23. október 1899 – 25. október 1983)
Íslenskur rithöfundur og þýðandi. Hún er þekktust fyrir sérstakan og leikandi ritstíll sinn sem kemur best fram í fyrstu tveimur bókum hennar: Samastaður í tilverunni og Úr sálarkirnunni.
Málfríður fæddist í Munaðarnesi í Stafholtstungum. Hún var dóttir hjónanna Einars Bjarnasonar bónda þar og konu hans Kristjönu Björnsdóttur, ljósmóður. Málfríður lauk brottfararprófi frá Kennaraskóla Íslands 1921 og giftist 1928 Guðjóni Eiríkssyni, kennara. Hann lést árið 1970.
Málfríður   MEIRA ↲

(23. október 1899 – 25. október 1983)
Íslenskur rithöfundur og þýðandi. Hún er þekktust fyrir sérstakan og leikandi ritstíll sinn sem kemur best fram í fyrstu tveimur bókum hennar: Samastaður í tilverunni og Úr sálarkirnunni.
Málfríður fæddist í Munaðarnesi í Stafholtstungum. Hún var dóttir hjónanna Einars Bjarnasonar bónda þar og konu hans Kristjönu Björnsdóttur, ljósmóður. Málfríður lauk brottfararprófi frá Kennaraskóla Íslands 1921 og giftist 1928 Guðjóni Eiríkssyni, kennara. Hann lést árið 1970.
Málfríður lagði stund á ritstörf um árabil. Auk skáldsagna og „minningarbóka“ hennar birtust kvæði og greinar eftir hana í dagblöðum og tímaritum og einnig þýddi hún bækur um ýmisleg efni. Málfríður hlaut viðurkenningu frá Menntamálaráði 1978.
Helstu verk Málfríðar
1977 – Samastaður í tilverunni
1978 – Úr sálarkirnunni
1979 – Auðnuleysingi og Tötrughypja
1981 – Bréf til Steinunnar
1983 – Tötra í Glettingi
1986 – Rásir dægranna (eftirlátin rit)   ↑ MINNA