Bragi, óðfræðivefur
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Ólína Jónasdóttir* 1885–1956SJÖ LJÓÐ — ÞRETTÁN LAUSAVÍSUR
Skáldkona á Fremri-Kotum í Skagafirði. Fædd á Silfrastöðum, dóttir hjónanna, Jónasar Hallgrímssonar og Þóreyjar Magnúsdóttur. Hún bjó með manni sínum í Brekkukoti ytra í Blönduhlíð 1907–1909, síðar með sambýlismanni á Kúskerpi 1921–1928.
Árið 1946 kom út bókin Ég vitja þín, æska, en þar eru æskuminningar hennar og nokkur ljóð og stökur. Síðar var gefin út önnur minningabók Ólínu undir nafninu Ef hátt lét í straumnið Héraðsvatna. Frásagnir hennar í óbundnu máli eru með snilldarbrag og hefur hún lýst ógleymanlega veru sinni á Kúskerpi í æsku. Ólína Jónasdóttir* höfundurLjóðGamli bóndinn ≈ 1950Gestur ≈ 1950 Heima ≈ 1950 Í hvamminum ≈ 1950 Krókárgerði ≈ 1925 Stökur ≈ 1950 Æskuslóðir ≈ 0 LausavísurAldrei sá ég ættarmótBlómum dauðinn gaf ei grið Fákar reyna fiman sprett Haustið bitran herðir róm Heldur er þetta hrörleg mynd Hún er að sjá í hegðun breytt Hæstur Drottinn himnum á Lóuhljóð í laut og mó Mig hefur lífið mörgu rænt Sólin hrindir svala frá Svitamökk hér mikinn sjá Það er ekki þys og ys Þína sögn ég mikils met |
