Benedikt Jónsson í Bjarnanesi | BRAGI
Bragi, óðfræðivefur

Söfn

Íslenska
Íslenska

Persónuvernd:

Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn.

Innskráning ritstjóra

Benedikt Jónsson í Bjarnanesi 1664–1744

ÞRJÚ LJÓÐ — ÁTJÁN LAUSAVÍSUR
Benedikt var sonur Jóns Illugasonar Hólaráðsmanns og Margrétar dóttur Guðmundar Erlendssonar skálds í Felli. Benedikt varð stúdent úr Hólaskóla 1683. Hann fékk veitingu fyrir Bjarnanesi í Hornafirði 1692 og hélt þann stað til æviloka en bjó síðustu árin í Árnanesi. Kona hans var Rannveig Sigurðardóttir, kölluð „hin stórráða“. Þau hjón voru barnlaus en ólu upp fósturbörn. Benedikt var með betri skáldum á sinni tíð og var einna fyrstur Íslendinga til að yrkja heimslystarvísur. (Sjá „Sagan af Rannveigu stórráðu“ í Almanaki Hins íslenzka þjóðvinafélags 1932, bls. 82–90).

Benedikt Jónsson í Bjarnanesi höfundur

Ljóð
Funa ægis fold blíð ≈ 1725
Heimslystavísur* ≈ 1725
Kallinn Þorri 1744 ≈ 1750
Lausavísur
Aleigu þinni fer ei fjær
Einn eg slæ og einn eg ræ
Fáum hjúum farnast verk
Fiskur og mjólk er gáfa góð
Frægur Guð oss fyrir sér
Guð af sinni gæsku rót
Hafi maður á heimadisk
Heyri þeir sem hvetja róg
Laga djarfa lukkan blítt
Láni því sem lént er þér
Lánið gefur drottinn dýr
Lemja vendi húð og hár
Maður kann með friði og fé
Margir deilur meina sér
Margir gikkir hafa þá hnykki
Óska ætti hrísið hrátt
Soltinn bela seðja hjú
Vér skulum hafa trausta trú