Þrammar svá sem svimmi

Þessi er önnur vísa er Hallfreður fer með við Kolfinnu er hann kemur til hennar í selið og leggur hana í hvílu hjá sér. Þykist hann hafa heyrt að Kolfinna hafi svo kveðið til Gríss bónda síns (sjá: Leggr at lýsibrekku).

Samantekt: Fjarðar fúrskerðandi þrammar til hvílu svá sem svimmi sílafullr fúlmǫ́́r á trǫð bǫ́́ru, áðr an ófríðr orfa stríðir þorir skríða und váðir, hann esa hvílubráðr við hlaðs Gunni. 

Skýringar: fúrr: eldur; fjarðar fúrr: gull; skerðandi fjarðar fúrs (gulls): (örlátur)maður; – svimma: synda; fúlmár: fýll (? ); – trǫð bǫ́́ru: sjór; – orfa stríðir: sá sem stríðir eða berst með orfi (háðuleg mannkenning); – váðir: rekkjuvoðir; – Gunnr: valkyrjuheiti; hlað: ennisskraut; hlaðs Gunnr: kona (Ketilríður).

Útlegging: Maðurinn (Már) þrammar til hvílu, eins og sílafullur fúlmár (fýll?) syndi á sjónum, áður en hinn ófríði maður þorir að skríða undir rekkjuvoðir (til konunnar); hann er ekki hvílubráður (bráður til hvílubragða) við konuna.