Ek brá elda støkkvi

Hallfreður kveður vísu þessa er Ingibjörg Þórarsdóttir spyr hann hvernig farið hefði með þeim Önundi sem drepið hafði Auðgísl mann hennar. En Hallfreður hafði hefnt hans og drepið Önund. Vísan er sú síðari af tveim sem hann yrkir af því tilefni. (Sjá: Svá hefk hermila harma)

Samantekt: Ek brá hundgeðjuðum ǫlnaskeiðs elda støkkvi undir af reiði, lagðak hendr at hundi; – eigi stendr síðan sá Hlakkar éls skíða sendir við þjóð á vélum; rauðk bál Yggjar éla. — — — Skýringar: ǫlunn: fiskur; ǫlnaskeið: (vegur fiska) sjór; eldar ǫlna skeiðs (sjávar): gull; støkkvir (sá sem kastar frá sér, dreifir) gulli: (örlátur) maður. – Hlǫkk: valkyrjuheiti; Hlakkar él: orrusta; skíð Hlakkar éls (orrustu): vopn; sendir (sá sem sendir) skíð Hlakkar éls (vopn): (bardaga)maður. – Yggr:   MEIRA ↲

Samantekt: Ek brá hundgeðjuðum ǫlnaskeiðs elda støkkvi undir af reiði, lagðak hendr at hundi; – eigi stendr síðan sá Hlakkar éls skíða sendir við þjóð á vélum; rauðk bál Yggjar éla. — — — Skýringar: ǫlunn: fiskur; ǫlnaskeið: (vegur fiska) sjór; eldar ǫlna skeiðs (sjávar): gull; støkkvir (sá sem kastar frá sér, dreifir) gulli: (örlátur) maður. – Hlǫkk: valkyrjuheiti; Hlakkar él: orrusta; skíð Hlakkar éls (orrustu): vopn; sendir (sá sem sendir) skíð Hlakkar éls (vopn): (bardaga)maður. – Yggr: Óðinn; él Yggjar: orrusta; bál Yggjar éla (orrustna): sverð. — — — Útlegging: Ég brá hinum hundgeðjaða manni undir í reiði minni; ég lagði hendur á (mann)hundinn; sá (bardaga)maður mun ekki hér eftir beita menn vélabrögðum; ég rauð sverðið (í blóði).    ↑ MINNA