Sálina ég set í veð

„Hartmann sat að drykkju með nokkrum þekktum mönnum úr Reykjavík. Þraut drykkjarföngin. Hartmann reis úr sæti, tók upp klukkuna og mælti: „Eftir stundarfjórðung skal full flaska vera komin á borðið“! Að því búnu vatt hann sér út og hitti ónefndan bílstjóra, er gat líknað honum. Þegar greiða skyldi vöruna, kom í ljós, að veskið hafði orðið eftir heima. Ætlaði Hartmann þá að grípa til klukkunnar og láta hana að veði. En hún hafði þá orðið eftir á borðinu.“ Hartmann kastaði þá fram vísu þessari eftir augnabliks umhugsun og taldi bílstjórinn þá flöskuna fullborgaða.