Vísnasafn Skagfirðinga
SöfnÍslenskaÍslenska |
Guðmundur Ingiberg Guðmundsson verkamaður í Kópavogi 1887–196130 LAUSAVÍSUR
Guðmundur Ingiberg Guðmundsson (1887-1961), fæddur í Hólakoti í Reykjavík, verkamaður í Kópavogi og um tveggja ára skeið á Góðrarvonarhöfða í Suður-Afríku. (Bólu-Hjálmar - Niðjar og ævi, bls. 74; Ritsafn Bólu-Hjálmars III, bls. 264; Rímnatal II, bls. 52-53; Lbs. 4045-4046, 4to). Foreldrar: Guðmundur Knútsson húsmaður á Frostastöðum í Skuggahverfi í Reykjavík og barnsmóðir hans Sigríður Hjálmarsdóttir húsmóðir á Neðsta-Sýruparti á Akranesi. (Borgfirzkar æviskrár I, bls. 351; Ættarþættir, bls. 227-246; Bólu-Hjálmar - Niðjar og ævi, bls. 22-74; Ritsafn Bólu-Hjálmars III, bls. 264; Lbs. 4044, 4to).
Guðmundur Ingiberg Guðmundsson verkamaður í Kópavogi höfundurLausavísurAndinn hræðist endurfæðing óska sinnaAugum renna á vífin vil Á mér hrína Urðar spár Ástar brennur eldurinn Blóm upp gróa úr gulum sand Býður ljóð og lagið við Daginn háum himni frá Dýran háttinn iðkum enn Dýran háttinn iðkum enn Efnisringan óðinn þyl Grétar Fells sem furðu nett Heims mér ógnar brautin breið Helgmund rata ei hófið fann Hrekkur gjóla hafi frá Hugans óðar fylgsnum frá Hyggja og ræða heyrandans Hyggju þinnar alda eld Íllan vanda virðar fá Láttu ei tapast léttsinnið Málsins fegurð finnum vér Miðlar fróða meiðna tróða Mundir tjalda mestri stærð Oftast læra árin mann Tíðin hræðir ógnar ís Ungan hvetur þankinn þrátt Vetri að hrósa ei viðlit er Vindar svalir suðri frá Það að stinga holdi í hold Þó að lengi þreyti brag Öls fer hlýja um hugans þrá |
