Bragi, óðfræðivefur
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3127)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Otto WathneFyrsta ljóðlína:Þökk þér, Wathne, að þú komst til lands
Höfundur:Þorsteinn Erlingsson
bls.142
Viðm.ártal:≈ 1900
Tímasetning:1898
Skýringar
Undir heiti stendur: „1843-1898“
1. Þökk fyrir, Wathne, að þú komst til lands,þökk fyrir austræna blæinn; þjer fylgdi hamingja ins þrekvarða manns, þú áttir fegursta daginn; leingi mun bjarminn af brúninni hans út’ við sæinn.
2. Fallið er merki þitt, fullhuginn mær,fræknastur okkar í stríði. Einn vannstu sigur sem enginn vor fær, Íslandi verðurðu prýði; þess vegna ljóma yfir leiði þitt slær upp frá víði.
3. Sárt er nú hjartað – og sólin hans ersigin í hafdjúpið alda, þar var að leita ef að þér eða vér þurftum á drenglund að halda; því hneigir lotning vor líkinu’ hans hér hinu kalda.
4. Sjaldan svo frækinn, svo fágætan mannfærðan til grafar vér sáum. Fár var hér sárara syrgður en hann, syrgður af háum og lágum. Hvíldu þá, ættjörð, höfðingja þann, – einn af fáum. |
