Bragi, óðfræðivefur
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3127)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Líkför Karls XIIFyrsta ljóðlína:Hetju fallna á herðum báru
Höfundur:Grímur Thomsen
bls.89–90
Viðm.ártal:≈ 1875
Tímasetning:1883
1. Hetju fallna á herðum báruhermenn rosknir yfir Kjöl, á kinnum hrokknum, kömpum hárum, Karls lá rekka hrím af tárum hvítara en á fjalli föl.
2. Til sigra’ og þrauta þankar hvarfa,þó er sárast konungsfall, þeir Póllands minnast nú og Narva, og norrænnar þeir hreysti arfa hinstan trega tólfta Karl.
3. Áleiðis þeim ernir fylgdueins og konungs skyldulið, honum líkir hátt þeir sigldu, hvergi fyrr við líkið skildu en borga túnin tóku við.
4. Karlungarnir konung liðinntil kirkju bera alla leið; hafa þeir enn þá sama siðinn, svefna’ ei gefst þeim hvíldarbiðin fyrr en allt er endað skeið.
5. Árar lögðu ei í bátinn,áfram héldu dag og nótt, til að kveðja konung látinn í kví þar stóð öll þjóðin grátin, þakti veginn þögul drótt.
6. Riddarahólms kirkju klingjaklukkuhljóðin dimm og löng, víkingaöldina’ út þær hringja, yfir Norðurlanda syngja karlmennskunni svanasöng.
7. Í austurvegi sænska sverðiðsönginn fyrrum Hildar gól, en – út eru nú ýtar gerðir ófyrirsynju’ í glæfraferðir til að nema norðurpól. |
