SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3127)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Einn af guðum þeirraFyrsta ljóðlína:Þegar einn af þeim gekk yfir markaðstorgið í Selevkíu
Höfundur:Konstantinos P. Kavafis
Þýðandi:Atli Harðarson
Heimild:Són, tímarit um óðfræði. bls.8. árg. bls. 46
Viðm.ártal:≈ 2000
Tímasetning:2010 (þýðing)
Skýringar
Serapion, sem getið er fyrir miðju ljóði, var hof sem Ptolemaeus þriðji lét byggja á þriðju öld fyrir Krist. Það var stærst allra grískra helgistaða í Alexandríu og helgað guðinum Serapis sem talinn var verndari borgarinnar.
Þegar einn af þeim gekk yfir markaðstorgið í Selevkíu,
um það leyti sem kvöld lagðist yfir, eins og unglingur, hár vexti og svo fagur sem mest getur verið, með gleði óforgengileikans í augunum og ilm í svörtum lokkum, þá litu vegfarendur upp og spurðu hver annan hvort nokkur þekkti hann og hvort hann væri sýrlenskur Helleni eða útlendingur. En fáeinir sem tóku betur eftir skildu hvers kyns var og viku til hliðar; og þegar hann hvarf undir súlnagöngin inn í ljós og skugga kvöldsins í átt að borgarhluta sem lifnar aðeins um nætur, þar sem er svall og munúð og hvers kyns ölvun og frygð, þá varð þeim umhugsunarefni hver af Þeim hann gæti verið og hvaða grunsamlegu skemmtanir hann sækti niðri á götum Selevkíu, fjarri þeim dýrðlegu sölum sem mest eru í hávegum hafðir. |