Bátur lífsins

Þín vitjar brátt feigðin, en veist ekki að þú líður,
á báti lífsins burt til fjarlægra landa,
þar sem heilsa þér morgnar á huldum ströndum.

Kvíddu samt engu. Óttastu ei tímamót þessi.
vinsamleg hönd mun hagræða seglum bátsins,
sem ber þig frá kvöldsins byggðum til dagsins ríkja.
Gakktu svo niður geiglaus í strandanna þögn,
grasmjúkan stíginn, sem liggur um rökkurengið.