Bragi, óðfræðivefur
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3127)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Draumur hjarðsveinsinsFyrsta ljóðlína:Í birkilaut hvíldi eg bakkanum á
Höfundur:Steingrímur Thorsteinsson
bls.56–57
Viðm.ártal:≈ 1875
Skýringar
Fjallað er um kvæðið í Austra 1897 (nr. 10, bls. 40) eins og það sé ekki alveg nýtt. Því er skotið á viðmiðunarártalið 1875.
1. Í birkilaut hvíldi eg bakkanum á,þar bunaði smálækjarspræna. Mig dreymdi að í sólskini sæti eg þá hjá smámey við kotbæinn græna.
2. Og hóglega í draumnum með höfuð eg láí hnjám hinnar fríðustu vinu og ástfanginn mændi eg í augun hin blá sem yfir mér ljómandi skinu.
3. Úr fíflum og sóleyjum festar hún batt,þær fléttur hún yfir mig lagði. Þá barðist mér hjartað í brjóstinu glatt en bundin var tungan og þagði.
4. Loks hneigir hún andlitið ofan að mérsvo ilmblæ af vörum eg kenni. Ó, fagnaðaryndi, hve farsæll eg er, nú fæ eg víst kossinn hjá henni.
5. En rétt þegar nálgaðist munnur að munn,að meynni var faðmur minn snúinn, þá flaug hjá mér þröstur svo þaut við í runn og þar með var draumurinn búinn. |
