Bragi, óðfræðivefur
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3127)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Sorgarraunir Maríu (Stabat mater dolorosa)Fyrsta ljóðlína:Tignust mey og móðir að Kristi
Þýðandi:Stefán Ólafsson í Vallanesi
bls.176–178
Viðm.ártal:≈ 1650
Flokkur:Sálmar
Skýringar
Sálmur þessi er þýðing Stefáns Ólafssonar á sálminum Stabat mater dolorosa eftir fransiskana-munkinn Jacopone de Todi (d. 1306).
1. Tignust mey og móðir að Kristimargtáruð við krossinn gisti síns einkasonar í ásýnd þjóns, hættur treginn hjartað nisti, hugurinn ekki spádóms missti af sverði Simeóns.
2. Ó, hvað særð var sútargrandisignuð móðir geðs í landi lífs ávaxtar eingetins, er syrgjandi, sárt harmandi, sér barmandi var lítandi kvalræði sonar síns.
3. Frelsarans móðir fylltist kvíða,fölnaði kinn og ásýnd blíða, laugaði andlit, en fimm sár, krossjárn, þyrnir, þrástyrkt síða, þrútinn blámi og bólgan stríða meyju varð mækir blár.
4. Þegar að Kristur blasti bundinnblóðugum höndum sleginn, hrundinn, svipum hraktist mörgum með, meyjar hjartans ýfðust undir eins og strax frá lífi mundi hverfa, svo hryggðist geð.
5. Jesús hafður úr höllu innanhraktur, lamdur, barður stinnan út bar kross fyrir allra sjón, móðir á leið er lambi að sinna, líkt og súnamitisk kvinna æpir sinn einkason.
6. Hver skal maður, er mundi ei tárastmóður Guðs ef liti klára mædda í svoddan sút og pín? Hver skal sá er sorgarbára sækti ei, hana ef liti sára gráta með syni sín?
7. Fyrir syndir sinna lýðasá hún Jesúm kvalir líða og lemstrin hörðu hristi af, dýrstan mög leit döpur síðan dauðanum yfirgefinn stríða, upp er sinn anda gaf.
8. Móður Kristí með syrgjandi,meðaumkandi, framfallandi herrans Krists yfir hörðum deyð, oss, ó, Jesú, lát lífandi lífstjóns þíns með hennar grandi minnast æ lífs á leið. |
