Bragi, óðfræðivefur
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3127)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
FerðalokFyrsta ljóðlína:Ástarstjörnu / yfir Hraundranga
Höfundur:Jónas Hallgrímsson
Heimild:Fjölnir 1845. bls.54–57
Viðm.ártal:≈ 1850
Tímasetning:1844
Flokkur:Ástarljóð
Skýringar
Samið á árunum 1844–1845. Eiginhandarrit er varðveitt á Landsbókasafni (ÍB 13 fol. Handritasafn Bókmenntafélagsins).
Frumprentun í: Fjölnir 8. ár, 1845. Einnig prentað í: Ljóðmæli eptir Jónas Hallgrímsson. B. Pjetursson og K. Gíslason hafa sjeð um prentunina. Khöfn 1847. Heimild fyrir skýringum: jonashallgrimsson.is. 1. Ástarstjörnuyfir Hraundranga skýla næturský hló hún á himni, hryggur þráir sveinn í djúpum dali.
2. Veit ég hvar von öllog veröld mín glædd er guðs loga. Hlekki brýt ég hugar, og heilum mér fleygi faðm þinn í.
3. Sökkvi eg mér og sé égí sálu þér og lífi þínu lífi; andartak sérhvert, sem ann þér guð, finn ég í heitu hjarta.
4. Tíndum við á fjalli,tvö vorum saman, blóm í hárri hlíð; knýtti ég kerfi og í kjöltu þér lagði ljúfar gjafir.
5. Hlóðstu mér að höfðihringum ilmandi bjartra blágrasa, einn af öðrum, og að öllu dáðist, og greipst þá aftur af.
6. Hlógum við á heiði,himinn glaðnaði fagur á fjallabrún; alls yndi þótti mér ekki vera utan voru lífi lifa.
7. Grétu þá í lautugóðir blómálfar, skilnað okkarn skildu; dögg það við hugðum, og dropa kalda kysstum úr krossgrasi.
8. Hélt ég þér á hestií hörðum straumi, og fann til fullnustu, blómknapp þann gæti ég borið og varið öll yfir æviskeið.
9. Greiddi ég þér lokkavið Galtará vel og vandlega; brosa blómvarir, blika sjónstjörnur, roðnar heitur hlýr.
10. Fjær er nú fagrifylgd þinni sveinn í djúpum dali; ástarstjarna yfir Hraundranga skín á bak við ský.
11. Háa skilur hnettihimingeimur, blað skilur bakka og egg; en anda, sem unnast, fær aldregi eilífð að skilið. Athugagreinar
6.6 sbr. Hávamál, 98. erindi.
|
