Bragi, óðfræðivefur
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3127)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Brávallarímur 3Brávallarímur – þriðja rímaBálkur:Brávallarímur
Fyrsta ljóðlína:Vindálfs gjöldin koma á kvöldin
Höfundur:Árni Böðvarsson
bls.17–25
Viðm.ártal:≈ 1750
Tímasetning:1760
Flokkur:Rímur
Skýringar
Þriðja ríma
Langhend oddhend Síðasta vísan er aldýr. 1. Vindálfs gjöldin koma á kvöldin,kviknar öldin, svefninn flýr. Leifturs Skjöldinn ljóðafjöldinn lífs og völdin gleðja órýr.
2. Eg kann eigi, satt frá segi,Suðra fleyi stýra þó þiggja megi á þessum degi Þundar feginn skála sjó.
3. Sigtýrs horna marga morgnaminnið forna kætir saft, kvæða nornar eðlið ornar ekki þorna lætur kraft.
4. Margir kunna randa runnarRögnirs þunna blanda vín, má þeim unna menja sunna, máls við brunna yndið skín.
5. Því mun vilja varmans hyljaveitir skilja á við mig kvæðin þylja, Bestlu bylja bagar kylja ýmislig.
6. Fólki hýra um foldar svírafundinn skýra braginn kann. Má so týra, meiðir ýra, mín aldýra langhendan.
7. Hvatmóðs skála Baldur bálaból við ála mér fagnar, því formála ber sig brjála björkin nála orðsnilldar. ***
8. Efnið lætur gefa að gæturglatast þrætur, fagnar seim Helgi mætur mjög ágætur, marinn grætur, siglir heim.
9. Álfar kransa utan vansaekki stansar, hverfa mein, voðir dansa, gnoðir glansa, gylltra fansa ljósið skein.
10. Hræreks fýlu gustur grýlugeðs í býlum snarpur var, með reiðipílu hugar hvílu hafði skýlu ódyggðar.
11. Drottning fagnar röðuls ragnarunni, bragna stýrir þeim, vann so gagna veislu magna vignirs sagna lindin beim.
12. Helga órýra hjarta dýrahljótum skýra einna mest, sorgin hlýra sinnu mýra sveigir ýra þótti verst.
13. Laus við smjaður ljúfsinnaðurlista hraður þá til sanns: „Vertu glaður, maktar maður“, mælti óstaður fleygir brands.
14. Talar síðan höggvörðs hlíðahari, þýða mál var lént: „Við skulum ríða, runnur skíða, rétt í blíða turniment“.
15. Hræreks andi heiftar grandihlóðst, skjálfandi þrífur málm, gerð þegjandi bjóst og brandi, bar á landið svarðar hjálm.
16. Spjót óblíður sitt ei síður,sér nú lýður tekur hann, út so ríður orkustríður, orrustu Gríður fagna vann.
17. Sérhvör drengur so til gengur.Sjá! burtstengur höfðu þeir. Foldar rengur teygðu tengur, tauma strengur reynist meir.
18. Nú Hrærekur nauða frekurnýtt að skekur Helga spjót, gegnum rekur síðan sekur, saftin lekur æða fljót.
19. Féll so dauður darra Hauðurdreyrarauður gýmu á, eins og sauður andarsnauður, úlfurinn blauður drekka má.
20. So má kalla, undrar alla,um það spjalla Hrærek við, að lét þann falla, er forðast galla, frægðar snjalla góðmennið.
21. Sakir mestar sagði flestarsókna lestar þunda við: „Mína festa beðju besta blekkti versta illmennið“.
22. Lygi halda lundar skjaldaLeifa galdra tölu börs, níðings kalda verk óvalda vann til gjalda og missir fjörs.
23. Mostur fjáða Menju sáðamærings tjáða frétti ótrú, föðurs ráða feikn ódáða fyrri skráða grunar nú.
24. Spáði fleira mundi og meirameiðum geira falla til, sem kynni heyra hjalað eyra, höggvörðs leira vitur Bil.
25. Dellings arfa ferðast farfafoldin djarfa burtu rjóð með sinn arfa þaðan þarfa og Þundar starfa Menju um lóð.
26. Frama greiðslu fór til *veiðsluað fira beiðslu Hrærekur, með dyggða eyðslu í ljótri leiðslu laut að *neyðslu skjöldungur.
27. Lýsa fremur letri semurlóna temur sérhvörn glað, ægis kremur ógn og lemur, Ívar kemur sunnan að.
28. Stengur svigna, dúkar digna,drósa rigna Gýmis tár, fram óð signa fjala hrygna flóðs um lygna tekur brár.
29. Mun því langur mastra hangurmæði um angur kastað fá, gleypti óstrangur geirhvals vangur garnasvangur króka þá.
30. Frétta náði fljótt á láðifólks hvar áði nárungur, þennan fjáði finna þáði fólskubráði Hrærekur.
31. Hábrokks fjalla Hauðurs mjallaheyrði fallið þá Ívar, Helga að kalla hann lést valla hafa alla gleði þar.
32. Níðings mesta verksins verstavill ei fresta að hefna þá: „Með lundu hressta laufa besta látum flesta Hrærek sjá.
33. Vinar hefnum, vigra stefnuvaskir efnum fljótt í stað, goðin nefnum, gefum refnum greitt og hrefnum manna spað“.
34. Þustu af breiðum ragna reiðum,rostungs heiðum gengu frá, héldu greiðum sára seiðum, svalins meiðum hitnar þá.
35. Vopnast lýður, valsins Gríðurvarla bíður, ólmast þá flokkurinn stríður, fór ei síður, fira sníður eggin blá.
36. Mættu leiðum morðs að veiðummenn óreiðum Hræreki, brugðu seiðum bens dalneyðum blóðs á heiðum standandi.
37. Þá Hrærekur vígin vekurvoða sekur mætti þeim, bráin skekur benja frekur, blóð á lekur vandar geim.
38. Ívar kemur, orku fremur,unn so lemur furða er á, gróu temur, geirvang kremur, gaman nemur öllum frá.
39. Mági stríður mætti óblíðurmargur lýður fellur, sjá! *Blóðvölls gríður bólgin ríður, benvargs sníður eggin þá.
40. Ívar rauður brátt óblauðurbryntrölls hauður *skók frekur, féll so dauður tryggða trauður taura snauður *Hrærekur.
41. Hér með snjallan herinn allanhans lét falla gramur þá, margan kallar Herteits hallar Hrist blóðvallar rekkinn á.
42. Frá of hauður aska Auðuróra og dauður mundi ver, eins sem sauður unda rauður andarsnauður landsins her.
43. Vildi gramur, hrekkja hamur,heilla ótamur eignast þar burða ramur geirs við glamur gæfusamur úlfa mar.
44. Ofan af landi brátt með brandibjóst skínandi djásna Gná, hefnd eflandi hófsnák þandi, her ríðandi skálkum brá.
45. Þorði ei bíða landsins lýðalinna hlíða falskur bör, heldur skríða varð á víðan vog hvör síðan Ívars knör.
46. Golan kalda fleyja faldafékk útvalda þanið hörð, geispaði alda, Grímar skjalda gnoðum halda að svenskri jörð.
47. Minnist þreyða menja heiðarmál of leiða fernings sótt, sú gamms *hreiðra vann sér veiða vænstu greiðar nægtir fljótt.
48. Auðinn nota ei ráðþrotaömdin brota fennu vals, tungls með flota Týrum *otar, til Reiðgota sendi hjalls.
49. Bur Svásaðar gjörði glaðagýmu naða mæski þá, firrist skaða, fór so hlaða fálka traðar saman snjá.
50. Vék úr landi vel talandi,var reisandi margur þó, sem veldur brandi í besta standi, burt fylgjandi moturs Nó.
51. Fór Haraldur, fylvings Baldurfenginn aldur hafði og þrótt, hitnar gjaldur, Hlefroðs tjaldur hans alvaldur kætir drótt.
52. Frá Danaveldi heyrist héldi,hrönn á skelldi, Garða til, blóði Eldirs seglum seldi sinn að kveldi þægan byl.
53. Gammar húna gleðjast núnaGlens því rúna ljómar á, strengi snúna blakar búna búrhvals túna valan grá.
54. Eg vil hætta, mitt ef mættamál innrætta *þokknast hér, arin kætta Ása sætta, aldrei grætta lund því ber.
55. Góðum rjóði glóða fróðagróður ljóða bjóði slóð hljóða fróðleiks hróður óðar hnjóði ei Lóðins móða fljóð. Athugagreinar
Vísa 55: sjá 3b.
26.1 Nafnorðið „veisla“ er hér rímsins vegna skrifað „veiðsla“ og má ætla að svo hafi skáldið borið fram og sömuleiðis er í 26.4 skrifað „neyðsla“ af „nauð“ þar sem rím kallar á þann framburð. |
