Þriðja tíðavísa yfir árið 1781 – 1. til 34. erindi | BRAGI
Bragi, óðfræðivefur

Söfn

Íslenska
Íslenska

Persónuvernd:

Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn.

Innskráning ritstjóra

Tíðavísur Jóns Hjaltalíns yfir árin 1779 til 1834 3

Þriðja tíðavísa yfir árið 1781 – 1. til 34. erindi

TÍÐAVÍSUR JÓNS HJALTALÍNS YFIR ÁRIN 1779 TIL 1834
Fyrsta ljóðlína:Vakna maður! Vakna fljóð!
bls.5–8
Bragarháttur:Stafhent – mishringhent
Viðm.ártal:≈ 1775
Tímasetning:1781
Flokkur:Tíðavísur
1.
Vakna maður! Vakna fljóð!
Vakna glaða Íslands þjóð!
Angurs fría öldin sér
árið nýja komið er.
2.
Áttatíu enn og tvö,
einninn fríu hundruð sjö,
yfir þúsund eru viss
árin nú frá burði Krists.
3.
Liðna árið lýðum fékk
lista kláran gleðismekk.
Gjalda skyldi *gumnar hér
Guði mildum vegsemder.
4.
Ormabani sín um sinn
sendi að *vanda hretviðrin
vors þó bætti værðin blíð
vetrar hættu snjóatíð.
5.
Janúaríus fennti fold,
febrúaríus grennti hold,
fór við stríðu mars á mis,
mjúk var blíða aprílis.
6.
Grasár besta gefið var,
gæða mestu nýtingar.
Sumar fengu sveitir með,
saddi mengi indæleð.
7.
Rosahausti fylgdu frost,
færðu austan snjóakost.
Hlákan þýða hefur í stað
haldist síðan jólum að.
8.
Aflaveiðar út við sjó,
upp að heiðum saga fló.
Háttafróður hvals um bekk
hluti góða margur fékk.
9.
Ýmsu eldir heims um höll,
harðla kveldar gleðin öll.
Aðra hrærir harma kör,
hina særir dauðans ör.
10.
Hættu-snera heims á grund
hitti *séra Ingimund,
hýrubestur, herma má,
hann var prestur Eiðum á.
11.
Hremmdur tröðum hættunnar
hann frá stöðum Arneiðar
reið um grímu rökkna þá
rýr var skíma brautum á.
12.
Inn með fljóti Lagar lá
leiðin grjótug foldu á,
hryggðarveini harmaður
hann þar meinast drukknaður.
13.
Ærið stækkar angur hér,
ofmjög fækka réttláter.
Drottinn, vörn er veita kann,
vægi börnum sínum hann.
14.
Síra Benedikt mæla má,
meiddur sénum dauðans ljá,
í Vestmannaeyjum dó,
æðstu kannar sælu þó.
15.
Út var hafinn andaður,
einninn grafinn Þorlákur,
sýslumaður metinn frí
Múla glaður þingi í.
16.
Enginn treysti auð né makt,
enginn hreysti völd né prakt
dauðans blundi döprum frá
dauðastundu frelsar á.
17.
Angurssaga Ullum brands
olli baga norðanlands.
Gleðitóninn minnka má
manna tjónið fjöllum á.
18.
Ríklundaðir rekkar þá
Reynistaðarklaustri frá
sendir fjórir, sem með skil,
sauða fóru kaupa til.
19.
Hér um sveitir fengu féð
firðar teitir kaupi með;
fjölguðu manni, fimmta beim,
ferðast þannig vildu heim.
20.
Norður Kjalveg langa leið
lögðu halir hausts um skeið;
fengu stríðu fjör-þurrðar,
fregnast síðan dauðir þar.
21.
Margur hrellist heims um rann,
Helgafell til ösku brann.
Heppni var og friðar fró
fólkið þar þó ekki dó.
22.
Í Borgarfirði brann og kot,
birt er yrði æviþrot
einu barni inni þar;
ærið harðna fréttirnar.
23.
Bæ í Fljótshlíð brenndi með
bálið ljóta, svo er téð.
Býlið nefndu skatnar Skarð
skaða hefnd er fyrir varð.
24.
Ýmsir smakka angurslón
Eyrarbakka skipsins tjón.
Mein og ama mær og rekk
mæðusama aflað fékk.
25.
Sagan tér það sannliga
september hinn nítjánda
duggan fest á lægi lá,
leiður hvessti vindur þá.
26.
Atkersstrengur stökkva vann,
stóðst ei lengur veðrið hann.
Snekkjan brotna hér af hlaut,
hrepptu gotnar dauðaþraut.
27.
Átján misstu firðar fjör,
feigðar gistu bleika kör.
Hér með enti ævi sín
assistentinn Vídalín.
28.
Færist amafregn á ný
frá Þverhamri Breiðdal í.
Fimm í sjónum þegnar þar
þoldu tjónið hérvistar.
29.
Drottinn blíður, barna þín
bættu stríð og varna pín.
Send ótrega huggun hér
heiminn þegar kveðjum vér.
30.
Ríkum farnast röksemder,
rektor Bjarni vígður er
og sig ferjar enn nær sæ
að Gaulverja stórum bæ.
31.
Landsins rara læknir fékk
landskrifarans dóttur þekk,
yndisblíða auðargná
öld Guðríði nefna má.
32.
Markús prestur, innt sem er,
aðra festi handa sér;
bjuggu hraðir brúðkaup ný
Barkarstaðar sölum í.
32.
Kjósarþingið fríðan fann
firnaslyngan sýslumann,
lukkuefndan vel að von,
Vigfús nefndan Þórarinsson.
33.
Múlasýslu annar í
á að rísla vítt um bý.
Sveinsson Jón sá sagður er
sjávarlóna elda ver.
34.
Þessa leiði lukkan há,
lífsins greiði veginn á.
Halla tekur ærið óð,
ill lekur Kvásirs blóð.


Athugagreinar

3.3 gumnar] < gumna ;í texta;.
4.2 vana] < vanda ;leiðrétt frá texta vegna ríms;.
10.2 séra] < síra ;leiðrétt frá texta vegna ríms;.