SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3126)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Brávallarímur 5Brávallarímur – fimmta rímaBálkur:Brávallarímur
Fyrsta ljóðlína:Helgra vætta sæki eg sætt
Höfundur:Árni Böðvarsson
bls.35–43
Viðm.ártal:≈ 1750
Tímasetning:1760
Flokkur:Rímur
1. Helgra vætta sæki eg sætt,so er rætt, fyrir kvæðalag, hef so bætta hyggju kætt, Herjans snætt af feng í dag.
2. Óma dísir allar kýs,æ mig fýsi þeim í vil með handar ís, sem hefur prís, honum lýsi kvæða spil.
3. Hitnar blóð en hýrnar þjóð,hlýt so bjóða með fögnuð grunnelds rjóði geðs um slóð gagraljóðin þrístikluð.
4. Nýjan brag með listugt laglóna daga Týr vill fá, frían slag við hljóða hag, hvörgi bagar dýran sá.
5. Heila rjóða hlýrnirs glóð,hjörnum ljóða goða ár yfir bjóða, mýkja móð, minnis gróða blómgvun stár.
6. Ímu hari æða maryfir varir reyna kraft, um gýmu hvar sem beinin bar blossast þar hans eðli skapt.
7. Drottnar fleiri lífgvum leirlands um eyri stjórnað fá, Freyja reyrir miklu meir mann en heyri glósað frá.
8. Nýrum ræður skötnum skæð,skelfir æð en deyfir sjón, síðla græðir hugar hæð, hvörs kyns mæðu vekur tjón.
9. Frá því venda fýsir kenndfræðin lend í sinnu mar, mætti tendrast mín alhend mál til bendast sögunnar. ***
10. Hauðrið á, sem hermir skrá,hernum þá var blásið senn, gylfa tjá so fallinn frá, frétta má þau tíðinden.
11. Aftur heim um grænan geimgeðjast þeim að flýta sér, hjalls á reim með handar eim Hagbarðs sveima gotarner.
12. Svignar stöng um geddu göng,gjálpin söng þar ægir hló, dignar röng en ráin löng rumdi ströng við segla kló.
13. Þórs lífgjafa þvert um hafþá við skrafar marvölvan utan tafa, ekki svaf elris vafa beins grýlan.
14. Dröfnin ljót þar fetti fótflóðs um mót og teygði sig, reisti spjót að ragna þjót, regin blótar undarlig.
15. Lenti hvör með kosta kjörkærast fjör sem hafði til hremsu bör með yndi ör, ekru stör þeim ló í vil.
16. Ráðbarð frá eg fregna þá,fölur lá í heljar sal Ívar sá sem brandi brá, bragnar fáir syrgja hal.
17. Rakins húna hafs á brúnhilding búna setur þar, Harald núna hermir rún harann túna sænornar.
18. Hilditannar kraftur kannkólguranninn troða þá, æðstur manna er með sann Atríðs svanna reistur frá.
19. Uður þönd um lúðu löndlangar höndur ganga lét, súða vönd á rúðu rönd ranga böndin fanga hét.
20. Erfir lönd og orma strönd,unda vöndinn rjóða kann, skerðir rönd með hrausta hönd, Herjans önd því kætast vann.
21. Verður Svía veldi ívísir frí og Dana slóð, Þundar dýja blyss um bý blómans nýja fegurð stóð.
22. Fimmtán ára kappinn knárkóngur stár í ríkjum þar, vigur blár þeim bítur sár, blossi lár í mundum var.
23. Átti hríðir ár og síðunda gríðar marga við, þengill lýða þessa tíð þá nam sníða hjarnar mið.
24. Til þess blóta tóku fljóttyrfings klóta börva ráð, við járna rót á bauga brjót bíti ei hót, eg finn so skráð.
25. Öngva hlíf við odda dríföðlings lífið þaðan í frá bar, þó fífan færi stíf fram í kífi eitruð blá.
26. Öll þaug lönd við eyja böndeignast vöndum styrjar fór, sem Ívars hönd, þá hristi rönd, hafði, Löndungs glossa Þór.
27. Enska jörð með orma svörðeignast vörður lýða þar, fyrr sem gjörðist konungs kjörð með kosta görðum Hálfdanar.
28. Allir gjalda bryntrölls Baldbörvar skjalda löndum frá skatta talda, var hans vald og vegur haldinn mestur þá.
29. Ráðbarðs til eg víkja vil,vann með skilum eiga sér við djásna Bil með ástar yl arfa, þyl, sem hét Randver.
30. Randver sá, eg segi frá,Sigurð á fyrir niðja þann hring, sem brá við hrotta þrá hlífar ljá og berjast kann.
31. Eldast vann, er sagt með sann,Svofnirs ranna ljóss Baldur, Hárs um svanna auði ann æðstur manna Haraldur.
32. Hringur drótta hirðirs fljótt,hræbarðs nótt þá undir leið, fékk til sótt með frægðar gnótt finnur Gróttu sáða meið.
33. Vel tók þeim er safnar seim,Svoldurs reimar funa Týr, aldinn heima blíðum beim bálið geima veitti dýr.
34. Lengi var með listum þar,lofið bar og stýrði her, orkusnar til aðsóknar ungur hari randir sker.
35. Svíþjóð hlaut en sæmd að hraut,sóma naut af Haraldi, hringa Gauti gefur skraut, gargans laut og Uppsali.
36. Sjálfur hann, sá höfðingsmann,Hárs á svanna danskan fór, þar við kann, því kostum ann, Kjalars ranna una flór.
37. Gautland sitt, en Hringi hitt,hafði kvitt, hið vestra gaf, skildu blítt um frónið frítt, friður mitt í geði svaf.
38. Hringur fékk á brúðar bekk,bráins stekka, Álfhilde, Gefni þekka, gæfan rekk með gleðismekk að mílir hné.
39. Álfs var jóð sú auðar slóðelfa stóð í milli þar, konungs góð við karfa flóð kallast lóðin Álfheimar.
40. Unnir svanna arfa þannátti, sannar bækur tjá, Ragnar hann að heiti vann hilmirs ranna dróttin tjá.
41. Haralds bur tést Hrærekur,hér kveður um Slöngvanbaug, hinn Þrándur var hans sonur hugaður þá kesjan flaug.
42. Haralds þá, sem hemir skrá,hundrað má og fimmtiger árin tjá, so tiggi lá, tyrfing bláan lagði af sér.
43. Þórs fangbragða þrekið flagðþengil lagði í faðminn grá, bryntrölls Agða ekki þagði íman sagði fjörgyn á.
44. Víkingar með Vignirs skarveittu hara tíðum rán í ríkjum þar, so þurborðar þjósa mar ei gjörðist án.
45. Þótti drótt í þeli hljóttþengil fljótt að deyja mál, er sótti um Gróttu sáldurs gnótt, en sæfður þróttur Týrs við bál.
46. Því með sann um þengils rann,þegar hann í kerlaug var, vildu þann hinn mikla mann mærings grannar kæfa þar.
47. Þvita og við, so grennist grið,gjörði liðið bera á Hræreks nið með heiftar sið, hann nam friðar biðja þá.
48. „Kónglegan eg kýs dauðann“,kappinn vann so tala blítt, „þó gautar fanna gamlaðan góms mig sanna nái títt“.
49. Vinir hans þar komu í krans,kónginn lands þeir tóku senn, hlés með glans, á himna stans heiftar vansa kemur menn.
50. Eftir það úr sterkum staðstefna bað til Svíþjóðar um Rakins hlað á ragna glað reitar naða hlyni þar.
51. Segi slyngvir Sigurði hring,sverða þingið bjóði hann, með linna bing þeim list er kring, laufinn bringur sneiða kann.
52. Orðsök tér hann álma ver,áður hér sem greinir skrá, vildi her, því aldinn er, öðling kerinn lífi frá.
53. Hringur strax um foldar faxfrónum axa safna réð, víga laxa veiddi hags voga dagsins gnóttum með.
54. Um Gautland með æðsta standálfum randa vestra þar við Hísings brand, sem gjöri grand gylltum brandi, safna var.
55. Noregs drótt til fylkirs fljóttfjærri ótta koma vann, höfðu þrótt og hreysti gnótt, huldi Gróttu Snædrífan. 56.Gagra fundinn fagra stund fleira grunda bíður draums, bragar mundin lagar lund leira Þundi gríðar taums. Athugagreinar
(Brávallarímur eftir Árna Böðvarsson. Rit Rímnafélagsins VIII. Björn K. Þórólfsson bjó til prentunar. Reykjavík 1965, bls. 35–43)
|