Söfn

Íslenska

Bragi

Íslenska

Kópavogur

Mosfellsbær

Borgarfjörður

Dalasýsla

Húnaflói

Skagafjörður

Haraldur (Svarfdælir)

Þingeyjarsýslur

Árnessýsla

Vestmannaeyjar

Persónuvernd:

Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn.

Innskráning ritstjóra

Flokkar

Allt (3127)

Afmæliskvæði (14)

Annálskvæði (1)

Ádeilukveðskapur (1)

Ákvæðaskáldskapur (1)

Ástarljóð (32)

Baráttukvæði (1)

Biblíuljóð (2)

Brúðkaupsljóð (9)

Bæjavísur (2)

Bænir (1)

Bænir og vers (25)

Eddukvæði (30)

Eftirmæli (41)

Ellikvæði (7)

Formannavísur (22)

Fræðsluljóð (3)

Gamankvæði (31)

Grýlukvæði (8)

Harmljóð (3)

Háðkvæði (4)

Hátíðaljóð (6)

Háttatöl / Háttalyklar (1)

Heilræði (10)

Heimsádeilur (8)

Helgikvæði (47)

Hestavísur (1)

Huggunarkvæði (2)

Hyllingarkvæði (2)

Jóðmæli (3)

Jólaljóð (5)

Kappakvæði (5)

Konungalof og fyrirmenna (2)

Kveðið fyrir börn (3)

Kvæði um biskupa (6)

Kvæði um heilaga menn (1)

Leppalúðakvæði (1)

Lífsspeki (5)

Ljóðabréf (18)

Matarvísur (1)

Minningar- og erfiljóð (29)

Náttúruljóð (52)

Rímur (204)

Sagnadansar (52)

Sagnakvæði (4)

Sálmar (417)

Sjóhrakningar (2)

Sorgarljóð (1)

Sónarljóð (14)

Særingar (1)

Söguljóð (13)

Tíðavísur (15)

Tregaljóð (6)

Vetrarkvæði (2)

Vikivakar (13)

Vögguljóð (5)

Ýkjukvæði (5)

Þjóðkvæði (1)

Þorrakvæði (4)

Þululjóð (5)

Þulur (2)

Ættjarðarkvæði (54)

Ævikvæði (6)

Ævintýrakvæði (3)

Ólöf Hallgrímsdóttir

Fyrsta ljóðlína:Hér sefur hvíldar-blund

Höfundur:Jón Þorláksson

Heimild:Ljóðabók Jóns Þorlákssonar - síðari deild.

bls.259–260

Bragarháttur:Átta línur (tvíliður) þríkvætt ababcdcd

Viðm.ártal:≈ 1825

Tímasetning:1815

Flokkur:Eftirmæli

Skýringar

Skýringar í heimild:
„Ólöf Hallgrímsdóttir.
Kona Hallgríms prest[s] Thorlacíus Einarssonar í Miklagarði í Eyjafirði. Hún var dóttir Hallgríms prófasts Eldjárnssonar og andaðist 1815. Minningarljóð þessi eru prentuð hér eptir tveim handritum.
– – –
Hún var full trúar og góðra verka.
Lag: Upp hef eg augun mín.“

Hér sefur hvíldar-blund
hægan sem Lazarus,
ypparligt eðalsprund,
Ólöf Thorlacíus.
Velæruverðugan
við sorgar djúpa tjörn
eftir lét ektamann
og fjögur hjartkær börn.

Nítjándu aldar á
ári fimmtánda dó
lofsverður svanni sá,
við sextugs aldur þó.
Hún kvaddi harmabyggð
af hverjum manni syrgð,
en hennar ágæt dyggð
aldrei mun liggja byrgð.

Kristindóms verðug verk
vitnuðu um hennar trú;
oft færði sig úr serk
svo nakinn klæddi frú;
hungruðum braut hún brauð,
brjóstgóð við hvern sem leið,
við jarðar ófest auð
eftir himneskum beið.

Lífið hjá leiði býr
þó líkið sofi vært
uns dagur Drottins nýr
duftið uppvekur skært.
Sálin í sælli ró
sannhólpin bíður þess.
Víf lifði Drottni, dó,
og dýrðar erfði sess.