Bragi, óðfræðivefur
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3127)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Eftir spanskan hrút *Fyrsta ljóðlína:Vinur ástkærr, um veg farandi,
Höfundur:Jón Þorláksson
bls.368–369
Viðm.ártal:≈ 1775
Tímasetning:1783
Flokkur:Gamankvæði
Skýringar
„Vísur þessar eru prentaðar meðal Ljóðmæla séra Jóns í Hrappsey 1783, bls. 93–94.“
1. Vinur ástkær, um veg farandi,vend hingað þínum sjónarbaug! berhöfðaður slík bein skoðandi, þótt bleik og skinin séu þaug. Auðmjúkur þessu líki lút! — Liggur hér krof af spönskum hrút.
2. Hann var ypparstur hér um slóðirhornberenda, það játum vær, og af útlensku borinn blóði, bauðst þó að lemba vorar ær; góðan fjárafla gerði þrátt, — gekk það allt til á spanskan hátt.
3. Uppá hans stóra lítilætiljósasta dæmi það eg veit: að af vegligu sómasæti sigldi á þenna kalda reit; álit persónu ei akta vann, ungum sem gömlum þénti hann.
4. Öll hans hreystiverk upp að ritaekki tekst mér í þetta sinn. Eitt vil eg þó, sem allir vita, um getið hafa, kæri minn! sem er: að hann fékk saman skeytt sauða kynferði tvö í eitt.
5. Loksins til fulls þó linna hlutulífsins kraftar og virðing hans, hverjum með andakt áður lutu yppurstu hrútar þessa lands. Út þeim síðasta anda blés. örþjáður horna-Móises.
6. Dauðasótt hans og baninn bráðiböl uppvekur í þanka-rann: – yfir geysandi ofsa-kláði ei hafði farið vel með hann, hörmuligt þar til helið stakk, honum banvæna skál til drakk. |
