Bragi, óðfræðivefur
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3127)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Kvöld-sálmur ens sjúkaFyrsta ljóðlína:Alvaldi lífs og ljóssins faðir!
Höfundur:Jón Þorláksson
bls.126–128
Viðm.ártal:≈ 1775
Flokkur:Sálmar
Skýringar
„Eptir Ljóðmælum séra Jóns, prentuðum í Hrappsey 1783, bls. 74–76.“
1. Alvaldi lífs og ljóssins faðir!lykil hvortstveggja þú sem ber og mig dauðligan mann skapaðir meðal þeirra sem lifa hér. Dauðinn og nóttin dragast að, dimman og sóttin boða það.
2. Lof sé þér fyrir ljós og krafta!lof sé þér einnig fyrir hitt: hverfanda dag og heilsu tapta! hvort tveggja er gæskumerki þitt. Dagþreytta nóttin hressir hönd, holdmeidda sóttin græðir önd.
3. Víst er heilbrigðin mesta mæti,með geðrósemi hér á jörð en þá hún veldur ofsakæti er miklu betri sóttin hörð. Hraustur var ytri maður minn en mein hins innra nú eg finn.
4. Sálarkrenking var heilsu hagur,holdlig misbrúkun olli því. Heimurinn, sem mér fannst svo fagur, fyrir himininn breiddi ský. Nú sér öndin þá fegri fold, en fær ei þangað borið hold.
5. Að Guð mig lætur þenkja þetta,það er lækningar tilboð hans. Farsældarkjarnann finn eg rétta fyrir vanheilsu líkamans. Nú hvarflar þangað sálin sjúk sem henni veitist greiðsla mjúk.
6. Reyn þú mig Guð! en reiðst aldregi,reyrinn brothætta slá með vægð! á sóttar-, harms- og dauða-degi dreyralind Jesú sé mér hægð! sængin, mín veiku bein sem ber, *Betel og *Pníel verði mér.
7. Því meir sem kroppnum dvínar dugurog duftið nálgast móðurskaut, gef þú, að upp minn hefjist hugur til himins gegnum alla þraut! Skyldi það fótmál skelfa mig er skilar mér í nánd við þig?
8. Lækna þú mig af sýki synda,að sálin heilbrigð lifi þér, svo skal þinn vilji ljúft mér lynda, líf eða dauði hvort sem er. Frá móðurlífi minn Guð ert, minn Guð um eilífð bið eg sért. Athugagreinar
6.1 Betel þar sem Jakob svaf og sá himnastigann. (Skb. 28).
Pníel þar sem Jakob glímdi við Guð og sigraði. (Skb. 32). |
